گلینگ یان: تفاوت میان نسخه‌ها

::کاردامام ایستاد، کاسه را از لی قاپید و جرعه‌ای نوشید. بعد دوباره زانو زد و شراب را از دهانش به دهان پسرک ریخت. گفت «کمی شراب بخور ان وقت درد نمی‌گیرد» بعد کم‌کم شراب را همان‌طور به دهان پسرک ریخت و او بقیهٔ کاسه را نوشید. در سرداب سکوت بود، انگار همه داشتند ونگ پوشنگ رنج می‌کشیدند. شوجوئان از موضع مسلطش می‌توانست تلاس ضعیف پسر را ببیند. تا طعم غیر معمول شراب را دوست نداشت یا سعی می‌کرد از لب‌های کاردامام پرهیز کند. شاید در حال مرگ بود، اما هنوز می‌توانست شرم را احساس کند.

::رکاردامام یکه خورد. بازوهایش را دور ونگ پوشنگ حلقه کرد و همه تکان شانه‌هایش را دیدند. برای اولین بار کاردامام داشت مثل یک زن گریه می‌کرد.