میرحسین موسوی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←۲۰۰۸: اصلاح ارقام |
|||
خط ۵۷:
=== ۲۰۰۸ ===
۱۱ دی ۱۳۸۶ - ۱۲ دی ۱۳۸۷
* «در بعضی از تمدنها گورستانها مخوف هستند. دنیای ماورای زندگی، دنیای زیرزمینی سیاه، ترسناک و مهیب است. برای آنان که به آخرت معتقد نیستند مرگ از یک سو حتمی و از یکسو تمامشدن همه چیز است. بههمین دلیل در سطح جهان آرامگاهای بسیار برای شخصیتهای بزرگ میتوان یافت که از فضای سنگین، اندوهناک و غلیظ از ظلمت و بیسرانجامیبرخوردارند… این نوع آرامگاهها نماد انجماد و ترس بیپایان انسان در برخورد با سنگ خارای مرگ هستند و فضاهای این گورستانها و آرامگاهها، انسانها را به ترسی همراه با خشوع و عجز در مقابل سرنوشت قطعی ولی تاریک فرا میخوانند.»
* «تلقی مسلمانانه از مرگ نقطه پایان برای هر چیز نیست، بلکه آغاز برای یک مرحله جدید است.»
سطر ۶۵ ⟵ ۶۶:
* «در کشور و بهخصوص در تهران و شهرهای بزرگ ساختمانهایی را نظارهگریم که با استفاده از جزییات معماری عهدبوق اروپایی، رنگ و بوی گندیده اشرافیگری دوران لویی شانزدهم را زنده میکنند، در عین حال برگشت معماران و طراحان برای ایجاد ارتباط با معماری عمیق سنتی نیز راحت شده است. استفاد از قوس، نشان اُمُل بودن نیست.»
** <span style="color:#a1a1a1;"> ۵ ژانویه ۲۰۰۸/ ۱۵ دی ۱۳۸۶؛ «پیام به اولین کنگرهٔ بینالمللی بزرگداشت ابونصر فارابی»</span><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.isna.ir/news/8610-02226/به-روايت-ميرحسين-موسوي-همه-ي-آنچه-را-كه-نخست-وزير-هنرمند-طراحي|عنوان=بهروایت میرحسین موسوی؛ همهٔ آنچه را که نخستوزیر هنرمند طراحی کرده و ساخته است|تاریخ= ۱۵ دی ۱۳۸۶ |اثر=ایسنا}}</ref>
=== ۲۰۰۹ ===
۱۲ دی ۱۳۸۷ - ۱۱ دی ۱۳۸۸
|