عصر روشنگری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←گفتاوردها |
|||
خط ۸:
* «وقتی که دربارهٔ این عصر معروف به روشنگری یا عصر عقل می‌اندیشیم، به طور طبیعی به این اندیشه متمایل می‌شویم که این عصر را عصر عقل انتقادی و به دور از احساسات بدانیم. با این همه، [[هیوم]]، یکی از بزرگترین شخصیت‌های رو. شنگری می‌گفت که عقل بندهٔ عواطف یا انفعالات نفسانی است؛ و باید هم باشد. او مبنای حیات اخلاقی را در احساسات می‌یافت. در فرانسه، [[ولتر]] که همه‌کس او را تجسم محض عقل انتقادی و تا اندازه‌ای سطحی به شمار می‌آورند، بر آن بود که بدون انفعالات نفسانی پیشرفت آدمی میسر نمی‌شود. زیرا انفعالات نیروی محرکی در آدمی‌اند؛ آنها به منزلهٔ چرخ‌هایی‌اند که ماشین‌ها را به حرکت درمی‌آورند.»
** ''[[فردریک کاپلستون]]''<ref>به نقل از فردریک کاپلستون، تاریخ فلسفه، جلد ششم: از ولف تا کانت، ترجمهٔ اسماعیل سعادت و منوچهر بزرگمهر، انتشارات سروش، ۱۳۷۵، صفحهٔ ۳۸.</ref>
* «اندیشه‌های عصر روشنگری به انسان آموخت که چگونه می‌تواند از خود به منزلهٔ رهنمونی برای ایجاد هنجاری اخلاقی ارزشمند استفاده کرده و بدون نیاز به الهام یا مقامات کلیسا برای تشخیص خیر و شر به خود متکی شود.»
* «شعار روشنگری: ''جرأت دانستن داشته باش'' که تلویحاً ''به دانش خود اعتماد داشته باش'' را می‌رساند، انگیزهٔ کوشش‌ها و موفقیت‌های انسان مدرن گردید.»
* «شک و تردید فزاینده در مختار بودن و خرد بشر، وضع اخلاقی نابسامی پدیدآورده که انسان را از رهبری الهام یا خرد محروم کرده است. در نتیجه وضعی نسبی مورد قبول واقع شده که طبق آن، [[w:en:Value judgment|احکام ارزشی]] و هنجاری اخلاقی منحصراً بسته به سلیقه و دلخواه بوده و در این مورد
* «چون انسان نمی‌تواند بدون ارزش‌ها و هنجارها زندگی کند لذا این نسبی‌گرایی او را شکار و قربانی سیستم‌های ارزش غیرمنطقی می‌کند؛ و به موضعی برمی‌گردد که در گذشته مقهور روشنگری یونان، مسیحیت، رنسان و روشنگری قرن هجدم شده بود. خواسته‌های مربوط به کشور، پیشوایان قدرتمند و معجزه‌گر، ماشین‌های نیرومند و موفقیت مادی منابع هنجارها و احکام ارزشی انسان شده‌اند.»
** ''[[اریش فروم]]''<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =اریش| نام = فروم | پیوند نویسنده =اریش فروم| عنوان =Man for himself, an inquiry into the psychology of ethics| ترجمه =انسان برای خویشتن، پژوهشی در روانشناسی اخلاق| سال =۱۹۴۷| ناشر =انتشارات بهجت (فارسی)|مکان = | شابک =۹۷۸-۰-۸۰۵۰-۱۴۰۳-۷| صفحه =۱۵–۱۶}}</ref>
| |||