ای. ای. کامینگز: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[w:ای._ای._کامینگز|ای ای کامینگز]]''' (زاده‌یزادهٔ ۱۴ اکتبر ۱۸۹۴-وفات ۳ سپتامبر ۱۹۶۲) شاعر تجربه‌گرای امریکاییآمریکایی که به دلیل استفاده نامتعارف از واژگان و دستور زبان شهرت دارد.

از معمای همیشه‌یهمیشهٔ زندگی و کار؛کار.

من هم خسته‌ام. 

(فقط من و تو می‌فهمیم!) 

و شکستی اسباب‌بازی‌هایی که شیفته‌یشیفتهٔ آن‌ها بودی

و حالا کمی خسته شده‌ای؛شده‌ای.

فقط خسته. 

و با گل‌سرخی بر دروازه‌یدروازهٔ نومیدِ قلبت می‌کوبم-

من جاهای شگفت‌آور خواب را به تو نشان خواهم داد. 

که برای ابد و یک روز شناور است؛است.

من برایت ترانه‌یترانهٔ سنبلِ ستارگان محتمل

را خواهم سرود؛سرود.

تا زمانی که ماه از دریا بیرون بیاید.

افسوس نمی‌خورم اگر آفتاب و باران بهار آورند 

زندگی‌ام زندگی کسی‌ست که می‌کارد و می‌درود؛می‌درود.

نمازم، نمازِ تلاشِ ناشیانه‌یناشیانهٔ زمین است

که اندوه یا شادی‌شان غم و نشاطِ من است 

پیرامونم جریان دارد معجزه‌ای از زایش

بر فرازِ خویشتنِ خفته‌ام، شناور است رمز و رازِ تبدارِ امید

و من بیدار می‌شوم تا شکیبایی کاملِ کوهسارها 

من کلیسایی کوچکم (دور از این جهانِ آشفته‌آشفته

- نگران نیستم اگر شب‌های دراز، درازترین شب‌ها باشند؛باشند.

افسوس نمی‌خورم اگر سکوت به ترانه‌ای بدل شود 

هر بهار پس ز زمستان، گلدسته‌یگلدستهٔ کوچکم را بلند می‌کنم

* ای ای کامینگز، کارناوال بی‌صدای شب، انتشارات سرزمین اهورایی 1396،۱۳۹۶، ترجمهٔ [https://rtis2.ut.ac.ir/cv/salami.a/?lang=fa-ir علی سلامی].