ژان ژاک روسو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
'''[[W:ژان ژاک روسو|ژان ژاک روسو]]'''، فیلسوف و نویسنده فرانسوی- سوئیسی (از مادری سوئیسی و پدری فرانسوی)، ([[W:۱۷۱۲ (میلادی)|۱۷۱۲]] ـ [[W:۱۷۷۸ (میلادی)|۱۷۷۸]]).
 
== منبع داردگفتاوردها ==
* «آدمی‌را، به‌تمام فصول اندیشیدن، ضرورت است.»
** ''Émile''
خط ۱۷:
* «اولین قطرات اشک کودکان «خواهش» است، اگر به آن توجه نشود به زودی تبدیل به «فرمان» خواهد شد.»
** ''Émile''
* «نخستین کسی که با کشیدن حصار به دور قطعه زمینی ادعای مالکیت نمود و انسان‌های ساده‌دل نیز به اراده او تمکین نمودند، بنیان‌گذار جامعه بورژوازی بود. از چه [[جنگ|جنگ‌های]]‌های خانمان‌سوز، و چه جنایت‌ها و کشتارهای بی‌رحمانه، و از چه رنج‌ها و شوربختی‌ها جلوگیری می‌شد اگر، یک نفر آن حصار را می‌کوبید و فریاد سرمیداد: مردم! هشیار باشید و به این شیاد اعتماد نکنید که فنا خواهید شد! ثمره این خاک متعلقِ به همه‌گان است و زمین به هیچ‌کس تعلق ندارد!»
** ''Discours''
* «بالاترین لذت، رضایت از خویشتن است.»
خط ۳۸:
** ''قرارداد اجتماعی''
* «جسم هم مانند روح، نیازهای مخصوص به خود را دارد.»
** ''رساله دربارهدربارهٔ علم و هنر''
* «چه باسعادت سرزمینی که مردمانش در جستجوی صلح و آرامش، سر به کوه و دشت نمی‌گذارند، اما کجاست آن سرزمین؟»
** ''Émile''
خط ۶۹:
* «یک بدن ضعیف، روان را ضعیف می‌سازد.»
** ''Émile''
* «بطالتی که در محافل می‌دیدم، حضور در آنها را برایم تحمل ناپذیر می‌کرد، و اینک خود در جستجوی تنهایی‌ام، صرفاً برای اینکه در آن تسلیم بطالت شوم. با وجود این، من چنینم. اگر تناقضی هست، ناشی از طبیعت است و نه از من. اما تناقض در این امر به قدری ناچیز است که درست به علت وجود آن، من همیشه همانم که هستم. بیکاری رایج در محافل، طاقت فرساست چون الزامی است، اما بیکاری در تنهایی دلپذیر است. چون آزادانه و دلبخواه است.»
** ''اعترافات''<ref>ژان ژاک روسو، اعترافات، ترجمهٔ مهستی بحرینی، انتشارات نیلوفر.</ref>
 
== بدون منبع ==