* «انگشت مكنمکن رنجه به در كوفتنکوفتن كسکس// تا كسکس نكندنکند رنجه به در كوفتنتکوفتنت مشت»
* «روزی زسر سنگ عقابی به‌هوا خاست// واندر طلب طعمه پر و بال بياراستبیاراست// بر راستی بال نظر کرد و چنينچنین گفت// امروز همه روی زمین زيرزیر پر ماست// بـر اوج فلک چون بپرم از نظـر تيزتیز// می‌بينممی‌بینم اگر ذره‌ای اندر ته درياستدریاست// گر بر سر خـاشاک يکییکی پشه بجنبد// جنبيدنجنبیدن آن پشه عيانعیان در نظر ماست// بسياربسیار منی کـرد و ز تقديرتقدیر نترسيدنترسید// بنگر که ازينازین چرخ جفاپيشهجفاپیشه چه برخاست// ناگـه ز کـمين‌گاهکـمین‌گاه يکییکی سـخت کمانی// تيریتیری ز قضاو قدر انداخت بر او راست// بر بال عـقاب آمـد آن تيرتیر جـگردوز// وز ابر مر او را بسوی خاک فروکاست// بر خـاک بيفتادبیفتاد و بغلـطيدبغلـطید چو ماهی// وانگاه پر خويشخویش گشاد از چپ و از راست// گفتا عجبست اين‌کهاین‌که زچوبست و زآهن// ايناین تيزیتیزی و تندی و پريدنشپریدنش کجا خاست// چون نیک نگه‌کرد و پر خويشخویش بر او ديددید// گفتا زکه ناليمنالیم که از ماست که بر ماست»
* «گرگ درنده گرچه كشتنیکشتنی است//بهتر از مردم ستمكارستمکار است// از بد گرگ رستن آسان است// وز ستمكارستمکار سخت دشوار است»
* «گوشت چون گنده شود او را نمكنمک درمان بود// چون نمكنمک گنده شود او را به‌چه درمان كنندکنند»
* «گویی كهکه از نژاد بزرگانم// گفتاری آمـدی تو نه كـرداریکـرداری// بی‌فضل كمتریکمتری تو زگنجشكیزگنجشکی// گرچه زپشت جعفر طياریطیاری// بی‌چاره زنده‌ای بود ای خـواجه// آنكآنک او زمردگان طلبد يارییاری// طب پدر تو را ندهـد نفعی// تو چون‌كهچون‌که گر خويشخویش همی‌خاری»
* «از ره نام هم‌چو یکدگرند// سوی بی‌عقل، هرمس و هرماس// ليكنلیکن از راه عقل، هشيارانهشیاران// بشناسند فـربهی زآماس»
===از رودکی تا بهار/ ۱۳۷۰ خورشیدی===
* «بار خدایا اگر زروی خدایی// طینت انسان همه جمیل سرشتی// چهرهٔ رومی و صورت حبشی را// مایهٔ خوبی چه بود و علت زشتی// طلعت هندو و روی ترک چرا شد// هم‌چو دل دوزخی و روی بهشتی// چیست خلاف اندر آفرینش عالم// چون همه را دایه و مشاطه تو هستی// نعمت منعم چراست دریا دریا// محنت مفلس چراست کشتی کشتی»
* «من آنم كهکه در پای خوكانخوکان نريزمنریزم// مراينمراین قيمتیقیمتی لفظ دُرّ ِ دَری را»
* «نکوهش مکن چرخ نیلوفری را// برون کن زسر باد خیره‌سری را// چو تو خود کنی اختر خویش را بد// مدار از فلک چشم نیک‌اختری را»
