هنرپیشه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۵:
* «اولین وظیفهٔ بازیگر این است که با یادگیری مهارت‌های دورنی، توانایی تمرکز و رهاسازی خود را بالا ببرد. با تمرکز مطلوب، نه تنها در برابر اشیای مملوس و واقعی بلکه در برابر محرک‌های خیالی نیز می‌توان واکنش نشان داد.»
** ''[[لی استراسبرگ]]'' <ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی =لی|نام = استراسبرگ| پیوند نویسنده =لی استراسبرگ| عنوان =A Dream of Passion: The Development of the Method| سال =۱۹۸۸ | ناشر =Plume}}</ref>
* «یک بازیگر سینما درعین‌حالی که یک صحنه حسی را بازی می‌کند، هم‌زمان باید به مونتاژ و موقعیت دوربین هم فکر کند و خیلی چیزهای دیگر. باید ذهنی سیال با قوه تخیل قوی داشته باشد چون تو باید خودت را ببینی، جای نور، موقعیت بازیگر مقابلت، لحن صدا، اندازه تصویر، اینکه شما در کجای پلان و چه کادری قرار گرفته‌ای و این احساس شما در کجای قصه باید خرج شود. همه اینها در یک زمان و یک لحظه از ذهن بازیگر عبور کرده و در تصویر ثبت می‌شود.»
* «در [[تئاتر]] تو صحنه‌هایی داری که به اندازه تلویزیون و سینما نیست. آنجا مال خودت هست و صحنه مال بازیگر است. احساس و تصویری که برای تماشاچی داری نشان می‌دهی، کاملاً مال خودت هست و این در واقع درک و دریافت شماست که موفق‌شدن یا موفق‌نشدن شما را نشان می‌دهد.»
* «[[هنرمند]] همیشه به دنبال دیده‌شدن است. دیده‌شدن نه از این دست که مرا ببینید، بلکه دیده‌شدن از جنس اینکه حرفم را بزنم و این حرف شنونده داشته باشد. درواقع حرف دوران و زمانه خودم را بگویم.»
** ''[[لادن مستوفی]]'' <span style="color:#a1a1a1;"> «در مصاحبه با ''[[شرق (روزنامه)|روزنامهٔ شرق]]''»؛ چاپ ۲۸ آوریل ۲۰۱۷/ ۸ اردیبشهت ۱۳۹۶</span><ref>{{یادکرد وب|نشانی =http://www.sharghdaily.ir/News/119883/روز-واقعه-برایم-یک-اتفاق-بزرگ-بود|عنوان=روز واقعه برایم یک اتفاق بزرگ بود|تاریخ =۹ اردیبهشت ۱۳۹۶|ناشر=روزنامهٔ شرق}}</ref>
== منابع ==
{{ویکیپدیا}}
| |||