گابریل گارسیا مارکز: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[:w:گابریل گارسیا مارکز|گابریل گارسیا مارکِز]]''' (۱۹۲۸-۲۰۱۴۱۹۲۸–۲۰۱۴)، نویسنده ،نویسنده، رمان‌نویس، روزنامه‌نگار و ناشر کلمبیایی.

* «برخلاف عقیده خود اینطور شروع کرد: ما به اینجا آمده ایمآمده‌ایم تا طبیعت را شکست دهیم. ما بیش از این در زمره یزمرهٔ مطرودین [[وطن]]، یتیم هاییتیم‌های پروردگار در این عصر تشنگی و بی [[عدالت]]ی، تبعید شدگان [[زمین]] خود نخواهیم بود. بله آقایان و خانم ها،خانم‌ها، کسان دیگری خواهیم بود، بزرگ و سعادتمند.»

* «در پایان ایراد سخنرانی، سناتور مطابق معمول در میان ازدحام مردم در خیابانهای دهکده به گردش پرداخت و اهالی هر یک مشکلاتشان را برایش شرح میدادندمی‌دادند. سناتور حرفهایشان را با رغبت گوش میدادمی‌داد و همگی را بدون دادن وعدهوعده‌های های غیر ممکنغیرممکن راضی میکردمی‌کرد و تسلی میدادمی‌داد. زنی که روی یک خانه نشسته بود و شش فرزند کوچک او را احاطه کرده بودند موفق شد صدای خود را از میان سروصدا و ترق تروق آتش بازی به گوش او برساند. گفت سناتور تقاضای من چندان بزرگ نیست فقط یک خر می خواهممی‌خواهم که از چاه دار زدن آب بیاورم. سناتور به شش بچه کثیف او خیره شد و پرسید مگر شوهرت چی شده؟ زن با خوش خلقی جواب داد به جزیره اوربا به دنبال سرنوشتش رفته است و تنها چیزی که پیدا کرده یکی از آن زنهای خارجی است که در دندانشان الماس میگذارندمی‌گذارند. جواب او همه را به خندا انداخت! سناتور گفت بسیار خوب میگویممی‌گویم یک خر به تو بدهند. چیزی نگذشت که یکی همراهانش یک خر به خانه زن برد که روی پشتش یکی از شعارهای انتخاباتی نوشته شده بود تا هیچ کسهیچ‌کس فراموش نکند که آن خر هدیه ایهدیه‌ای از جانب سناتور است!»

* «میگویندمی‌گویند که شما از دیگران هم بدتر هستید، چون با آنها فرق دارید.»

* «در زندگیمان از یک جایی به بعد به همه چیز و همه کس بی اعتا میشویممی‌شویم دیگر نه از کسی میرنجیممی‌رنجیم و نه به عشق کسی دل میبندیممی‌بندیم!»

** <small>The General in His Layrinth </small>

** <small>Memories of My Melancholy Whores </small>

* «بعضی وقت‌ها بین کاغذهای قدیمی، عکس‌هایی پیدا می‌کنم که عکاسانِ خیابانیِ حوالی کلیسای سن فرانسیسکو از ما می‌گرفتند و احساس ترحمی مهارنشدنی بر وجودم چیره می‌شود؛ چون به نظرم نمی‌رسد عکس‌های ما باشند، بلکه تصور می‌کنم کسانی که در عکس می‌بینم پسرانمان هستند، در شهری محصور و با دروازه‌های بسته که در آن هیچ چیز آسان نیست و از همه دشوارتز تاب‌آوردن تنهایی و تحمل عصرهای بی [[عشق]] یکشنبه‌است.»

** <small>از «زنده امزنده‌ام که روایت کنم » ترجمهٔ کاوه میرعباسی، تهران: نشر نی، ۱۳۸۳</small>

* «کسی که با اتوبوس سفر می‌کند نمی‌داند کجا می‌میرد.»

** <small>از «زنده امزنده‌ام که روایت کنم » ترجمهٔ کاوه میرعباسی، تهران: نشر نی، ۱۳۸۳</small>

* « و عشق ،عشق، هیچ چیزی سخت ترسخت‌تر از عشق نیست.»

* «همیشه آنچه که احساس می‌کنی را بگو، آنچه که فکر می‌کنی را انجام بده.» <ref>http://www.goodreads.com/author/quotes/13450.Gabriel_Garc_a_M_rquez?page=2</ref>

** ''[[ماریو بارگاس یوسا]]'' <ref>http://www.euronews.com/2014/04/18/world-of-literature-mourns-the-death-of-gabriel-garcia-marquez/</ref>