میرزا حسین نوری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۴:
* ایشان (میرزا حسین نوری) می گوید این مطلب غلط است، «از هر وسیله شده » یعنی چه؟ ! مگر امام حسین آن قدر مصائب جانسوز ندارد؟ ! اگر او دل دارد، اگر او محبت امام حسین را دارد، اگر واقعا شیعه امام حسین است که تو روضه راست هم بخوانی گریه می کند، و اگر دل ندارد، اگر محبت امام حسین را ندارد، اگر حسین را نمی شناسد، می خواهم صد سال هم گریه نکند. این چه وسیله ای است که تو داری استخدام می کنی؟ !
* پس این مطلبی که عرض کردم که برای حقیقت از هر وسیله ای نمی شود استفاده کرد منظورم ایمان است و منظور ایشان (میرزا حسین نوری) هم همین است، یعنی در راه دعوت به حق و حقیقت، در راه عبور دادن مردم از بی ایمانی به ایمان [از هر وسیله ای نمی شود استفاده کرد. ] در اینجا اصلا باب اهم و مهم هم مطرح نیست. مساله اهم و مهم جایش جای دیگر است یعنی در مصالح اجتماعی و حتی در مورد عبادات شخصی و فردی مثل نماز خواندن و یا زمین غصبی و امثال اینهاست، اما در باب تبلیغ و رساندن پیام اسلام یک ذره نباید انسان از حق و حقیقت [تجاوز کند] . انسان می خواهد حدیثی را نقل کند، بعد بگوید اگر این حدیث را این طور طرح کنم اثرش بیشتر است. این گناه است، باید گفت فضولی است، حق این حرفها را نداری. ایشان بعد آیاتی از قرآن ذکر می کنند که خدا تضمین کرده است: انا لننصر رسلنا <ref>مؤمن 24</ref> ما پیامبران خودمان را در راه تبلیغ یاری می کنیم. ای پیغمبران من! شما از راه حق و حقیقت بروید، دیگر اثر کردن با ما، ما تضمین می کنیم. پیغمبران هم از همین راه رفتند و به نتیجه ای که خود می خواستند رسیدند. پس ما در استخدام وسیله در راه دعوت مردم به دین و ایمان مجاز نیستیم که از هر وسیله که شده است استفاده کنیم. اتفاقا اشتباه می کنیم، نتیجه معکوس می دهد. ما که از نظر منابع فقیر نیستیم، بگذار آنهایی که از نظر منابع فقیرند بروند جعل کنند. مقصودم این است که ما چرا؟ ! ما اینقدر از نظر منابع غنی هستیم که حتی احساس نیازش هم غلط است. می خواهی مردم را نسبت به امام حسین علیه السلام بگریانی، صحنه عاشورا آنقدر پر از حماسه هست، آنقدر پر از عاطفه هست، آنقدر پر از رقت هست، آنقدر صحنه های با شکوه و جذاب و دلسوز دارد که اگر در قلب ما ذره ای از ایمان باشد کافی است که نام حسین را بشنویم و اشک ما جاری بشود. «ان للحسین محبة مکنونة فی قلوب المؤمنین » <ref> لؤلؤ و مرجان 51</ref>یک محبت مخفی در عمق دل هر مؤمن نسبت به امام حسین هست. «انا قتیل العبرة » <ref>بحار جدید ج 44/ص 279</ref>من کشته اشکها هستم.<ref>کتاب مجموعه آثار شهید مطهری جلد 16 / سخن حاج میرزا حسین نوری</ref><ref>مرحوم استاد مطهری در کتاب ده گفتار درباره حدیث مشهور (ان الله یبعث لهذه الامه علی راس کل مائۀ سنۀ من یجدّد لها دینها)</ref>
*برای این حدیث هیچ طریقی از طرق روایی شیعی موجود نیست، چرا که حاجی نوری آن را از کتاب های اهل سنت نقل نموده و این بزرگترین دلیل بر عدم وجود آن در کتب شیعی است و گرنه حاجی نوری [که بسیار اهل تتبّع بوده است] آن را نقل می کرد. <ref> ده گفتار- استاد مطهری، ص: 114</ref>
سطر ۱۲۰ ⟵ ۱۱۸:
حاجی نوری فرمودند: ارواح مؤمنینِ شیعه هر جای دنیا که باشند پس از وفات به وادی السلام منتقل می‌شوند و در اینجا تا روز قیامت متنعّم‌اند. امروز پیغمبر اکرم، ائمه اطهار و حضرت زهراء «سلام الله علیهم اجمعین» اذن عام دادند که با نوّابشان ملاقات کنند. پشت این در باغی است که پیامبر اکرم، ائمه و حضرت زهرا [ع] در آن باغ هستند. آن آقایی هم که دمِ در ایستاده، «علاّمه مجلسی» است. ایشان واسطه بین پیغمبر، ائمه و علمای شیعه است. خودِ پیغمبر صلّ الله علیه و آله و سلم به علّامه مجلسی لقب «بابُ الأئمّه» داده‌اند!"
===علی رجبی دوانی کازرونی===
* هم چنین دانشمند تازه درگذشته مرحوم علی دوانی در كتاب دانشمندان عامّه و مهدی موعود دربارة كشف الاستار آورده: «محدّث عالی مقام حاج میرزا حسین نوری در كتاب كشف الاستار كه آن را در اثبات وجود حضرت حجّت(عجل الله تعالی فرجه) و موضوعات آن تألیف كرده با استفاده از دو كتاب ینابیع الموّده و استقصاء الافحام نام 40 تن از علمای عامّه را برده كه در خصوص آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه)، داد سخن داده اند».<ref>محدث نوری، مقدمة نجم الثاقب، ص 9 ـ 8، انتشارات مسجد مقدس جمكران.</ref><ref>آثار محدث نوری در حوزۀ مهدی پژوهی، معرفی تفصیلی نجم الثاقب - عبدالحسین طالعی </ref>
سطر ۱۳۱ ⟵ ۱۲۹:
* هشت نکته در باره محدث نوری، یادداشتهایی پراکنده در مورد محدث نوری است که امید است اهل تحقیق را به کار آید. در واقع، موادّ خام برای کاری گسترده است که چون به حسب امکانات ظاهری، فعلاً امیدی به سامان یافتن آن ندارم، در اینجا می‌نویسم، شاید دیگران در همین مرحله، از آن بهره گیرند. و لعلّ الله یحدث بعد ذلک أمراً.<ref>هشت نکته در باره محدث نوری. بسم الله النور، بسم الله نور النور. عبدالحسین طالعی</ref>
* '''جنّةالمأوی فی من فاز بلقاء الحجّة فی الغیبة الكبری''' به جنّةالمأوی معروف است و اوّلین كتاب حاجی نوری در این موضوع است. این كتاب به زبان عربی می باشد و مؤلّف آن را در تكمیل جلد سیزدهم بحارالانوار علامة مجلسی (ره) نگاشته است. در این كتاب 59 داستان دربارة 59 تن از نیك بختان آورده شده كه در زمان غیبت كبری به حضور آن بزرگوار شرفیاب شده اند. این كتاب را نخست «حاج محمدحسن امین الضرّاب» همراه با جلد سیزدهم بحارالانوار، در سال 1305 ق به چاپ رسانیده و بار دیگر به تصحیح «میرزا موسی تهرانی» در سال 1333 ق در تهران به چاپ رسیده است.9 محدّث نوری در مقدمة نجم الثاقب آن را به منزلة مستدركی بر باب 23 جلد غیبت بحارالانوار (جلد سیزدهم) می داند.<ref>آثار محدث نوری در حوزۀ مهدی پژوهی، معرفی تفصیلی نجم الثاقب - عبدالحسین طالعی</ref>
* '''كشف الاستار عن وجه الغائب عن الابصار''' (عجل الله تعالی فرجه) (پرده گشایی از رخسار یار غائب از نظر) ظاهراً آخرین تألیف وی در این موضوع است. مؤلّف در مقدمة نجم الثاقب كه به مناسبت به جنّةالمأوی اشاراتی دارد از كشف الاستار سخنی به میان نمی آورد لذا می توان دانست كه این كتاب، بعد از آن دو تألیف شده است. مرجع معظّم تقلید حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در مقدمة منتخب الاثر آن جا كه منابع شیعی را در این حوزه معرفی می كند این كتاب را نیز بدون مشخصات ذكر می كند و گاهی در كتاب خود نیز از آن اقوالی را می آورد.<ref>آثار محدث نوری در حوزۀ مهدی پژوهی، معرفی تفصیلی نجم الثاقب - عبدالحسین طالعی</ref>
* '''نجم الثاقب''' كه نام كامل آن '''نجم الثاقب فی احوال الامام الغائب''' است، دومین كتاب علاّمه در موضوع مهدویت و به زبان فارسی می باشد. این كتاب ـ چنان چه در مقدمه به آن اشاره شده ـ به درخواست میرزای شیرازی نگاشته شده است. وی با شناخت از دانش و صلاحیت علمی علاّمه نوری از وی می خواهد كه كتابی دربارة آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه) به زبان فارسی بنویسد و حاجی نوری در پی اجابت این درخواست در كمتر از سه ماه نجم الثاقب را می نگارند. مؤلف داستان گفت وگوی خود با میرزا را در این ارتباط در مقدّمة نجم الثاقب چنین آورده است: چندی پیش جناب مستطاب حاج میرزا حسن شیرازی با من مشورتی كرد و نظر ایشان بر این تعلّق گرفت كه كتاب كمال الدّین به فارسی ترجمه شده و در میان اهل ایمان انتشار یابد [در پاسخ] من عرضه داشتم كه جناب عالم فاضل سیّد علی اصفهانی معروف به (امامی) ـ شاگرد علامة مجلسی ـ آن را ترجمه كرده ... همچنین بعضی از فضلای معاصر از سادات شمس آبادی اصفهان آن را ترجمه كرده اند و ترجمة دوبارة آن رنج بی فایده ای است. جناب میرزای شیرازی از این اندیشه منصرف گشتند تا این كه در ماه شعبان گذشته ( 1303 ق) شبی ایشان، مجدداً سخن از تألیف كتابی دربارة آن حضرت به میان آورده و سرانجام فرمودند: «بهتر آن است كه مستقلاً كتابی در این باب نوشته شود و شخص شما برای این خدمت شایان، شایسته هستی». بنده معروض داشتم: «فعلاً مقدّمات اقدام این امر خطیر فراهم نیست امّا سال گذشته رساله ای به نام جنّة المأوی نوشتم و در آن [شرح احوال] كسانی را كه در عصر غیبت كبری خدمت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) رسیده اند، جمع آوری كردم و این غیر از كسانی است كه در جلد سیزدهم بحارالانوار ذكر شده اند، اگر مصحلت می دانید جنة المأوی را ترجمه و مطالب موجود در بحارالانوار را نیز به آن بیفزایم تا كتاب خوبی از كار درآید. میرزا این نظر را پسندید و فرمود: «تنها بر این مطالب اكتفا نشود بلكه اندكی از حالات آن جناب نیز به آن افزوده گردد، هر چند كه به ایجاز و اختصار باشد».<ref>آثار محدث نوری در حوزۀ مهدی پژوهی، معرفی تفصیلی نجم الثاقب - عبدالحسین طالعی</ref>
* روز ۲۷ جمادی الثانیه ۱۳۲۰ شاهد رحلت بزرگمردی از جهان علم و دین بود که با تألیف ده ها اثر گران سنگ به ویژه موسوعۀ مستدرک الوسائل در ضمیر آیندگان جاودانه ماند. بیشتر آثار آن بزرگ مرد ترجمه و چاپ و منتشر شده است؛ اما منابر فراوانی داشته اند که متأسفانه تقریر آن منابر به دست ما نرسیده است. اخیراً گزارشی از دو منبر محمدث نوری به دست آمده که مرحوم شیخ محمد حسین کاشف الغطاء که شاگرد مرحوم نوری بوده به زبان عربی نوشته و کتابخانه حرم مطهر ابی الفضل العباس علیه السلام در کربلا انتشار داده است.<ref> گفتاری در تقوا | محدث نوری، ترجمه عبدالحسین طالعی </ref>
| |||