فاطمه معتمدآریا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱۸:
== گفتاوردها ==
=== ۲۰۰۳ ===
* «[[خلاقیت]] در جزییترین رفتارهای روزمرهٔ ما وجود دارد و آنچه برای من مهم است، خلاقیت در هستی است.»
* «معتقدم که خلاقیت یک مسئلهٔ عملی است تا تئوری.»
* «[[هنر]] را نیز نمیتوان آموزش داد، بلکه باید در فرد وجود داشته باشد و آنچه موجب میشود به هنر برسیم، روشی است که موجب کشف آن میشود.
* «پیروی از مد بزرگترین دشمن خلاقیت است.»
* «برای انجام کار هنری و خلاقیت داشتن در این کار، اول باید خود را به خوبی بشناسیم و به خود اجازه دهیم که عادتها را بشکنیم؛ سپس محیط اطراف خود را بدرستی شناسایی کنیم. همچنین باید چرخههای ذهن را روغن کاری کنیم.»
* «ثبت احساسها و خاطرات گوناگون در ذهن و مراجعه و استفاده از آنها در شرایط گوناگون یکی از راههایی است که میتواند ما را به خلاقیت برساند.»
* «من برای یک [[عروسک]] همان موجودیتی را قائلم که برای یک بازیگر زنده؛ چون تمام آنچه را که در ما بلوکه شده و تمام احساسات خود را به عروسک منتقل میکنیم. عروسک قادر به انجام کارهایی است که ما نیستیم و این وجه تفاوت فانتزی با بازی زنده است؛ ضمن اینکه باید برای عروسک وجههای بسیار بالاتر از انسان عادی قائل شویم، زیرا ما خداوند آن عروسک هستیم.»
* «[[دانش]] خود را نسبت به همه چیز، همه کس و همهٔ هستی افزایش دهید.»
** <small> سخنرانی در دانشکدهٔ سینما و تئاتر، تهران؛ ۱۱ تیر ۱۳۸۲/ ۲ ژوئیه ۲۰۰۳</small><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.isna.ir/news/8204-04722/فاطمه-معتمدآريا-به-اعتقاد-اين-بازيگر-پيروي-از-مد-بزرگترين-دشمن|عنوان=فاطمه معتمدآریا: به اعتقاد این بازیگر پیروی از مد بزرگترین دشمن خلاقیت است|تاریخ= ۱۱ تیر ۱۳۸۲ |اثر=ایسنا}}</ref>
* «[[تئاتر]]، ریشه اصلی کار من است و همانند درختی که با ریشه دوندان در زمین، خود را تثبیت میکند.»
* «من از [[تئاتر]] تغذیه کرده و در [[سینما]] رشد کردهام.»
سطر ۲۹ ⟵ ۳۸:
* «[[شهرت]]ی که بدون پشتوانهٔ مردمی و فاقد مهربانی باشد چیز خوبی نیست.»
* «[[شهرت]]، موضوع مهمی برای من نیست.»
* «[در پاسخ به کودکان درباره
** <small> در گفتوگو با خبرنگار سینمایی ایسنا؛ ۶ آبان ۱۳۸۲ / ۲۸ اکتبر ۲۰۰۳</small><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.isna.ir/news/8208-00180/فاطمه-معتمد-آريا-هويت-چيزي-نيست-كه-كسي-بتواند-از-بازيگر|عنوان=فاطمه معتمد آریا: “هویت” چیزی نیست که کسی بتواند از بازیگر بگیرد یا به او بدهد|تاریخ=۶ آبان ۱۳۸۲ |اثر=ایسنا}}</ref>
* «هویت، مسئلهای شخصیست و اینکه فرد خودش بداند کی هست و چی هست… این هویت باید وجود داشته باشد. در جامعهٔ فعلی فرهنگی ما، خدشهدار شدن این هویت یا ناپیدا بودن آن گریز ناپذیر است. ما از نظر فرهنگی آدمهایی پرخلأ هستیم و هرگوشهای از این خلأ را که پر کنیم در جای دیگری این خلأ وجود دارد. خیلی زمان میبرد و نیاز به یک ساماندهی و کنترل منظم فرهنگی دارد که بتوانیم به جایی برسیم که آدمها در این مجموعه با یک هویتِ تعریفشده برای خودشان حفظ شوند.»
|