فاطمه معتمدآریا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۷:
 
== گفتاوردها ==
* «هر کسی در [[دنیا]] سهمی دارد و علی رغم برخی محدودیت‌ها و فشارها، من خیلی خوشحالم که در [[ایران]] بازی می‌کنم چرا که گاه این محدودیت‌ها آن قدر به ما کمک می‌کند که حتی ۹۰ درصد بازیگران هالیوودی هم از عهدهٔ آن بر نمی‌آیند.»
* «کسی که از خود، محیط و اطرافش شناخت کافی و درستی نداشته باشد هرگز در کار [[هنر]] موفق نخواهد شد.»
* «کارگردان هدایت‌کننده و تصمیم‌گیرنده نهایی است اما محال است که یک کارگردان بتواند از یک چوب خشک بازی باشکوهی بگیرد بلکه تنها می‌تواند او را کنترل کند زیرا ارائهٔ یک بازی خوب، نیازمند عواملی چون شناخت محیط و خود، نقش و هدایت درست کارگردان است.»
* «[[هنر]] بر خلاف [[تکنیک]]، قابل آموزش نیست و کارگردان می‌تواند خلاقیت بازیگر را رشد دهد اما نمی‌تواند در او ایجاد خلاقیت کند.»
* «زمانی می‌توانیم به خلاقیت دست یابیم که عادت‌های روزمره را بشکنیم و بدین ترتیب به شناخت دقیق‌تری از حواس پنج گانهٔ خود دست یابیم و با بهره‌گیری از خلاقیت و شناخت درست، تکنیک کار با بازی درخشانی ارائه دهیم.»
* «ورود نا-بازیگران پدیدهٔ گریزناپذیری در [[سینمای ایران|سینمای ما]]ست که بسیار قابل احترام و زائیده شرایط ماست… ورود نابازیگران جریان بسیار جذابی است به شرط آنکه شناخت درستی از آن داشته باشیم.»
** <small> در چهارمین روز سمینار تحلیل بازیگری در خانه هنرمندان؛ ۶ اسفند ۱۳۸۲ / ۲۵ فوریه ۲۰۰۴</small><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.isna.ir/news/8212-02589/فاطمه-معتمدآريا-جايزه-دادن-به-نابازيگران-هم-باعث-بدبخت-شدن|عنوان=فاطمه معتمدآریا: جایزه دادن به نابازیگران، هم باعث بدبخت شدن آن فرد می‌شود و هم موجب دل‌آزردگی 90 درصد بازیگران|تاریخ=۶ اسفند ۱۳۸۲ |اثر=ایسنا}}</ref>
* «تمام اصول نمایشی در [[ایران]] زیر سؤال است، حال چه برسد به نمایش عروسکی که از ابتدا به شکل غلطی از آن صحبت شده است و یا حداقل تنها یک شکل از آن را به ما شناسانده‌اند. در واقع اینجا ما ید طولایی در بی‌هویت کردن همه چیز داریم چون اساساً انسان‌های سهل‌انگار و ساده‌نگری هستیم و در عین حال با این ساده‌نگری ایجاد پیچیدگی هم می‌کنیم، در حالی که می‌توان با هر مقوله‌ای عین اصل آن برخورد کرد و در آن کشف و شهود انجام داد؛ ولی ما برعکس ابتدا می‌آییم به یک چیز اعتراض می‌کنیم و تصمیم در از بین بردن آن داریم ولی در عین حال هیچ چیز نداریم که جایگزین آن کنیم.»
* «برای من همیشه یکی از سخت‌ترین و در عین حال زیباترین کارهای نمایشی، کار عروسکی است چون شما مجبورید تمام روح و حس خودتان را به یک جسم بی‌جان منتقل کنید، یعنی عروسک باید به جای شما ببیند، حرف بزند، حرکت کند و …»