علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸۳۴:
** ''[[w:en:Simon Ockley|سیمون اوکلی]]'' در <small>«History of the Saracens, London, 1894, p. 331»</small>
* «علی ع حقیقتی است که والاترین و زیباترین اسطوره‌ها باید بر گونه و الگوی او ساخته شوند. این خصوصیّتِ دینِ اسلام است که اسطوره اش حقیقی است و خیالی نیست؛ اسطوره‌ای است که روی همین زمین زندگی می‌کند، آفتاب بر او می‌تابد، می‌خورد، می‌خوابد و مانند همه مردم زندگی عادی دارد؛ اما شخصیّتی دارد که حتی دستِ خیال به او نمی‌رسد و این امر در مورد مولا یک گزافه گویی نیست. امام علی را به گزافه ستودند و او آنان را ملامت کرد. او را دشنام دادند با آنان مدارا کرد و هیچ‌گاه قدمی را بیرون از دایره حق و زیبایی برنداشت… امام علی ع نیامده‌است تا عطش قدرت طلبی و استیلا جویی را با حکومت بر مردم فرونشاند بلکه او می‌خواهد ملاک‌ها و شاخص‌های یک حکومتِ مطلوب در خدمت انسان خدایی را مشخص کند ولو این که در این راه جان خود را از دست بدهد.»
** ''[[
* «'''انسان، هر که باشد، وقتی بر او [[ستم]] شود؛ حضرت علی (ع) برافروخته می‌شود؛ لذا هر مسلمان و غیر مسلمان و انسانِ حقیقت جویی این مظهر و نمونه را دوست دارد.'''»
** ''[[
* «علی از کنده شدن خلخال از پای یک انسان غیرمسلمان برمی‌آشفت و به صراحت مردم را به انتقاد از خود و شناخت حقوق خود دعوت می‌کرد».<ref>** ** ** ''[[محمد خاتمی]]' {{یادکرد وب | نشانی = http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1383/830608/news/siasi.htm#s39741| عنوان خاتمی در کنفرانس مطبوعاتی:رئیس جمهوری حق ندارد اپوزیسیون درون نظام باشد| تاریخ =۸ شهریور ۱۳۸۳| ناشر =همشهری}}</ref>
* «'''او نجیب زاده‌ای از تبارِ اصیلِ قریش بود. او دارای سه ویژگی برترِ هر عربی بود: شجاعت، بلاغت، و بخشش. به خاطرِ روحِ بی باکی اش، نزدِ پیامبر «شیرِ خدا» نامیده شد، نمونه‌ای از فصاحت خود را در برخی از تکرار و تفسیرِ آیات و احادیث در میان اعراب باقی گذاشت. بخشش خود را در به اشتراک گذاری اموالش در میان دیگران آشکار کرد؛ در هر جمعه، در هر از آنچه در خزانه باقی می‌ماند'''...»
** ''[[واشنگتن اروینگ]]'' <small>Lives of the Successors of Mahomet, London, 1850, p. 165</small>
| |||