مشفق کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
←‏گفتاوردها: ابرابزار
خط ۱۶:
{{ب|نه سر به بالش رامش نه پای بر پایاب|عقاب آه بر آیینه، کیستم چون ابر}}
{{ب|مرا به بود و نبود جهان چه کار که داد|به باد فتنه همه هست و نیستم چون ابر<ref name="سخنوران نامی معاصر ایران" />}}
{{پایان شعر}}
{{شعر}}
<center>'''منتظران'''<center>
{{ب|به انتظار تو دل بر سر نگاه نشست|که رخ نهفتی و جان بر سپند آه نشست}}
{{ب|به باغ یاد تو تا در شوم به گل چیدن|به شاخسار نظر، قمری نگاه نشست}}
{{ب|تو چون سپیده نتابیده از دریچه بخت|به دامن سحر، آیینه پگاه نشست}}
{{ب|از آستانه خورشیدی تو در پرواز|هُمای نور که در آشیان ماه نشست}}
{{ب|درآ، درآ که مرا درد انتظار تو کشت|بانتظار، که این کشته بی گناه نشست}}
{{ب|به آب تیغ مگر سر کشد ز گلبن داغ|قتیل عشق تو چون غنچه عذر خواه نشست}}
{{ب|به موج، طعمه توفان شدیم همچون حباب|به جرم نخوتمان، باد در کلاه نشست}}
{{ب|به کام منتظران ای فروغ جاوید|طلوع نام تو در جام صبحگاه نشست}}
{{ب|به آرزوی جمالت، جهان به خلوت راز|گزید خانه و بر روزن نگاه نشست<ref name="سخنوران نامی معاصر ایران" />}}
{{پایان شعر}}
{{شعر}}
<center>'''بی‌نشانی'''<center>
{{ب|در وطن، بیگانه از خویشم، غریب افتاده‌ام|این منم، کز بی کسی، محنت نصیب افتاده‌ام}}
{{ب|تا نشان از خویشتن در بی نشانی یافتم|در دیار خود، ز گمنامی غریب افتاده‌ام}}
{{ب|بر سر ره، دانه، دست کس به نخجیرم نریخت|من به پای خویش، در دام فریب افتاده‌ام}}
{{ب|گوی سرگردان چوگان سپهرم، کز فراز|غافل از نیرنگ گردون، در نشیب افتاده‌ام}}
{{ب|از غم ناکامی پروانه، می‌سوزم، چو شمع|در میان آب و آتش، بی شکیب افتاده‌ام}}
{{ب|سوختم تا ساختم با درد بی درمان عشق|تشنه دردم، که فارغ از طبیب افتاده‌ام}}
{{ب|همنوای گلشم در این غزل مشفق که گفت|عمر بگذشت و هنوز از خود غریب افتاده‌ام<ref name="سخنوران نامی معاصر ایران" />}}
{{پایان شعر}}