آشتیان: تفاوت میان نسخه‌ها

== درباره ==

* «قصبهٔ مرکز دهستان آشتیان از بخش طرخوران شهرستان اراک. ۲۱ ک جنوب طرخوران - سر راه شوسهٔ فرعی قم به تفرش - کوهستان - سردسیر - سکنه ۶۱۰۰ - شیعه - فارسی. {{سخ}}آب از قنوان و زه‌آب رودخانهٔ آهو - محصول عمده غلات، میوه‌جات بن شن - شغل سکنه:زراعت، کسب و گله‌داری. صنایع دستی زنان: قالیچه‌بافی - در حدود یکصد باب دکاکین مختلفه دارد. این قصبه مرکز تجارت پوست برّهٔ بخش‌های تفرش - فراهان محسوب می‌شود و سالیانه بیش از صد هزار پوست برّه از آن صاد می‌گردد.{{سخ}}آشتیان در سراشیبی تپه‌های مجاور رودخانهٔ آهو واقع شده، عمارات آن تقریباً روی هم واقع گردیده است.{{سخ}}ساختمان‌های نسبتاً مرغوب و مهم که به وسیلهٔ ساکنین قدیم آن بنا گردیده، شاهد حسن سلیقهٔ آنان بوده، مخصوصاً ساختمان قلعه و حمام مستوفی الممالک قابل ملاحظه است.{{سخ}}از ادارات دولتی دفتر پست، ثبت اسناد، فرهنگ، آمار، دارائی وجود دارد. به وسیلهٔ تلفن با راک، تفرش، ساوه و طهران مربوط است، دبیرستان و دبستان دارد.{{سخ}}بناهای بسیار قدیمی دارد از جمله کاروانسرای شاه عباسی است و آثار ابنیه بسیار قدیمی در تپه‌های مجاور قصبه مشاهده می‌شود و ثابت می‌نماید که این قصبه در ازمنهٔ باستانی نیز آباد بوده است.{{سخ}}سنگ‌های اوان اوان ساختمانی و سنگ برنج در کوه‌های نزدیک قصبه مشاهده می‌شود.{{سخ}}مزارع امرود بالا و پایین، بچه‌آباد، یوسف‌آباد، مزرا، راه‌چان لنجرود، آلیانی بالا و پایین، احمدآباد، جنت، کهریزک، مهربان‌خانه، جوزه، آدینه‌رو، گلشن، باقرآباد؛ جزء قصبهٔ آشتیان می‌باشند.»

== منابع ==

{{پانویس}}