ژاله قائم‌مقامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[w:ژاله قائم مقامی|عالمتاجعالَم‌تاج قائم مقامیقائم‌مقامی]]''' متخلصبا بهتخلُّص '''ژاله''' (۱۳۰۱[[w:۱۸۸۳ ق.–۱۳۲۶(میلادی)|۱۸۸۳]]، ش.[[w:شهرستان فراهان|فراهان]] - [[w:۲۷ سپتامبر|۲۷ سپتامبر]] [[w:۱۹۴۶ (میلادی)|۱۹۴۶]]، [[تهران]]) شاعر [[ایرانی]] و مادر [[حسین پژمان بختیاری]] بود.

{{ب| تاج عالم گر منم بی گفت و گوی | خاک عالم بر سر [[ژاله قائم‌مقامی|عالم]] کنید }}

{{ب| از تو گر برتر نباشد جنس زن مانند توست | گو، خلاف رای مغرور تو باشد رای من }}

{{ب| در ره احقاق حق خویش و حق نوع خویش | رسم و آیین مدارا نیست در دنیای من }}

{{ب| گم شد جوانیم همه در آرزوی [[عشق]] | اما رهی نیافتم آخر به کوی عشق }}

{{ب| از حجب و از غرور دل خرده‌سنج من | شد بهره‌ور ز عشق ولی ز [[آرزو]]ی عشق }}

{{ب| چه می‌شد آخر ای [[مادر]] اگر شوهر نمی‌کردم | گرفتار بلا خود را جه می‌شد گر نمی‌کردم }}

{{ب| گر از بدبختیم افسانه خواندی داستان‌گویی | به بدبختی قسم کان قصه را باور نمی‌کردم }}

{{ب| مگر بار گران بودیم و مشت استخوان ما | پدر را پشت خم می‌کرد اگر شوهر نمی‌کردم }}

{{ب| بر آن گسترده خوان گویی چه بودم؟ [[گربه]]‌ای کوچک | که غیر از لقمه‌ای نان خواهش دیگر نمی‌کردم }}

{{ب| زر و زیور فراوان بود و زیر منتم اما | من مسکین تمنای زر و زیور نمی‌کردم }}

{{ب| گرم چون ''خوش قدم'' مطبخ نشین می‌ساختی بی‌شک | چو او می‌کردم ار خدمت ازو بهتر نمی‌کردم }}

* {{یادکرد|فصل=|کتاب=تذکره اندرونی: شرح احوال و شعر شاعران زن در عصر قاجار تا پهلوی اول|نویسنده = [[بنفشه حجازی]]|ترجمه=|ناشر =نشر قصیده سرا|چاپ=نخست|شهر=تهران|کوشش=

[[رده:اهالیدرگذشتگان ایران۱۹۴۶]]