محسن رنانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح نشانی وب، ابرابزار
خط ۴:
* «توسعه نیافتگی یعنی ناتوانی در تولید، حفاظت و ارتقای سرمایه‌های نمادین، و تمدن سرمایه نمادین بالقوه‌ای است که در انبوه هیاهوها به فراموشی سپرده شده است. درست مثل پاسارگاد که در غوغای سیاست و سیمان در حال غرق شدن است و درست مانند دریاچه ارومیه که در هیاهوی روز، آرام آرام می‌خشکد و درست مانند زنده رود که تا چشم بازکردیم، مرده بود و درست مانند سی و سه پل که ضربه‌های عطش آلود فناوری و کوبه‌های رقابت‌ها و خودمحوری‌ها پایه‌هایش را سست کرده است و دقیقاً همچون ''نقش جهان'' که به هوس آن که خودمان ''جهان نما'' شویم، متروکه‌اش کردیم و سالی می‌گذرد و هیچ خبری از گردشگر خارجی نیست و رواق‌هایش انباشته از بنجل‌های چینی است که تنها چشم همشهری‌های خودمان را روشن می‌کند.»
** ''«مظلومیت علم اقتصاد»''، ۱۳۹۰<ref>محسن رنانی، «مظلومیت علم اقتصاد»، روزنامه دنیای اقتصاد، شمارهٔ ۲۴۹۳، ۷ آبان ۱۳۹۰، صفحهٔ ۲۹.</ref>
* «اگر در یک عبارت بخواهم بگویم که ایرانیان چرا توسعه نیافته‌اند، باید پاسخ را در این عبارت جست و جو کردکه «ما جامعه بی کودکی هستیم». در واقع جامعه ایرانی، جامعه فاقد کودکی بوده است و به همین علت فرایند توسعه در جامعه ما شکل نگرفته است، چون ما ایرانیان از نوزادی به پیری رسیده‌ایم.»<ref>http://www.asriran.com/fa/news/489114/چرا-ما-ایرانیان-در-مسیر-توسعه-درجا-زده-ایم</ref>
 
== منابع ==