آتشسوزی و ریزش ساختمان پلاسکو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←گفتاورد: اصلاح نشانی وب |
|||
خط ۱۴:
[[Image:Plasco Building 1.jpg|thumb|left|]]
* «یادتان نرود که پلاسکو در مجاورت چندین ایستگاه آتشنشانی مهم تهران بود. با این خیابانهای پهن، در ساعت کمتردد، نتیجهاش این شد. تمام این ساختمانها که با تیرآهن ساخته شدهاند، میتوانند سرنوشت پلاسکو را داشته باشند؛ زیرا اسکلت فلزی پلاسکو، بر اثر حرارت ایستایی خودش را از دست داد و ساختمان فرو ریخت.»
** ''کامران عدل''<ref>[http://www.sharghdaily.ir/News/113302/با-معماری-قاجاری-نسبتی-نداشت/گفتوگو با کامران عدل، عکاس
* «ساختمان پلاسکو، هم در آغاز و هم در فرجام خود تاریخساز بوده است. در ابتدا مرتفعترین ساختمان پایتخت و نمادی از مدرنیته شهری بود. در زمان فروپاشی هم نمادی از بیتوجهی به ایمنی شهری. هر دو نماد برای شناخت ویژگیهای تاریخی شهری ایران فوقالعاده مهم هستند. برای مدیرانی که بیش از کیفیت، به دنبال رکوردسازی «ترین»
** ''[[کریم ارغندهپور]]''<ref>[http://www.sharghdaily.ir/News/113580/جامعه-پلاسکویی*/جامعه پلاسکویی*</ref>
* «ما بهسرعت برق دچار هیجان میشویم و شور ما را میگیرد. مثلاً چند روز آتشسوزی پلاسکو میشود مسئله ما و پسفردا انگارنهانگار اصلاً چنین اتفاقی افتاده است. حتی با خودمان خلوت نمیکنیم ببینیم چرا آنقدر سرگرم عکس و فیلم شدیم که راه بر امداد بستیم و جلوی چشممان جان و مال عدهای سوخت و دود هوا شد. باور کنید از قبل هم برای منِ شهروند عادی مثل روز روشن بود از شدت بیتوجهی یک جرقه کوچک این هیولا را در خود میبلعد. برای همین همیشه از این ساختمان واهمه داشتم. این حادثه نشان داد چقدر آسیبپذیر و بیپناهیم. نشان داد ما و مدیران ما فقطوفقط اهل عکسالعمل نشاندادنِ مجبوری آن هم از نوعی شعاری و احساسی هستیم. اهل درمان عجولانه و ماستمالیکردنیم نه پیشبینی و پیشگیری. چهار روز بعد هم کامل همه چیز یادمان میرود.»
** ''[[حسین پاکدل]]''<ref name="حسین پاکدل">{{یادکرد وب |نشانی=http://www.sharghdaily.ir/News/115094/ما-در-اقیانوسی-از-قصه-شنا-میکنیم|عنوان=ما در اقیانوسی از قصه شنا میکنیم|تاریخ=۲۶ بهمن ۱۳۹۵|اثر=روزنامهٔ شرق}}</ref>
== منابع ==
|