ابن یمین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''[[W:ابن یمین|محمود بن یمین‌الدین طغرایی فریومَدی]]''' لقب‌گرفته به ''فخرالدین'' و شهرت‌یافته به '''ابن یمین''' ([[w:۱۲۸۶ (میلادی)|۱۲۸۶]]، [[w:فرومد|فرومد]]، [[بیهق]] - [[w:۱۳۶۷ (میلادی)|۱۳۶۷]]، [[w:فرومد|فرومد]]، [[بیهق]]) [[w:مستوفی|مستوفی]]، [[w:کاتب|کاتب دربار]] و [[شاعر]] [[ایرانی]] بود.
'''[[W:ابن یمین|ابن یمین]]'''، فخرالدین محمودبن یمین‌الدین محمد طغرایی از شاعران نامدار فارسی است. زادگاه او فریومد خراسان است و در همان‌جا به تاریخ ([[W:۷۶۵ (هجری قمری)|۷۶۵ هجری قمری]]) درگذشت.
 
== دارای منبع ==
 
=== دیوان شعر ===
* «ای دل ار چند در سفر خطر است// کس، سفر بی‌خطر کجا یابد// آنچه اندر سفر به دست آید// مرد را در حضر کجا یابد// وان‌که در بحر غوطه می‌نخورد// سلک دُرّ و گهر کجا یابد// وان‌که پهلو تهی کند از کان// صرّه سیم و زر کجا یابد// گر هنرمند گوشه‌گیر بود// کام دل از [[هنر]] کجا یابد// [[شاهین|باز]] کز آشیان برون نپرد// بر شکاری کجا ظفر یابد»
 
* «باغبانی بنفشـهبنفشه می‌انبود// گفتش ای گوژپشت جامه‌کبود// چه رسیده است از زمانه تورا// پیر ناگشته درشکستی زود// گفت پیران شکسته دهرند// در جوانی شکسته باید بود»
* «ای دل ار چند در سفر خطر است// کس، سفر بی‌خطر کجا یابد// آنچه اندر سفر به دست آید// مرد را در حضر کجا یابد// وان‌که در بحر غوطه می‌نخورد// سلک دُرّ و گهر کجا یابد// وان‌که پهلو تهی کند از کان// صرّه سیم و زر کجا یابد// گر هنرمند گوشه‌گیر بود// کام دل از [[هنر]] کجا یابد// [[شاهین|باز]] کز آشیان برون نپرد// بر شکاری کجا ظفر یابد»
 
* «باغبانی بنفشـه می‌انبود// گفتش ای گوژپشت جامه‌کبود// چه رسیده است از زمانه تورا// پیر ناگشته درشکستی زود// گفت پیران شکسته دهرند// در جوانی شکسته باید بود»
 
* «به حاتم ار به جهان آید التجا نکنم// به استخوان رسد ار کاردم بدست نیاز»
* «پادشاه وحوش از آن باشد// که به خود کار خود کند [[شیر|ضیغم]]»
 
* «دامن مرد کاهلی چو گرفت// گله از گردش زمانه کند// مطرب از کار چون فروماند// چشم بر گوشه چغانه کند»
* «پادشاه وحوش از آن باشد// که به خود کار خود کند [[شیر|ضیغم]]»
 
* «دامن مرد کاهلی چو گرفت// گله از گردش زمانه کند// مطرب از کار چون فروماند// چشم بر گوشه چغانه کند»
 
* «در پای عوام کشته گشتند خواص// آتش چو درافتاد نه تر ماند و نه خشک»
* «دو قرص نان اگر از گندم است و گر از جو// دوتای جامه اگر کهنه است و گر از نو// چهار گوشه دیوار خود به خاطر جمع// که کس نگوید از اینجا بخیز و آنجا رو// هزار مرتبه بهتر به نزد ابن یمین// ز فر مملکت کی‌قباد و کی‌خسرو»
 
* «دو قرص نان اگر از گندم است و گر از جو// دوتای جامه اگر کهنه است و گر از نو// چهار گوشه دیوار خود به خاطر جمع// که کس نگوید از اینجا بخیز و آنجا رو// هزار مرتبه بهتر به نزد ابن یمین// ز فر مملکت کی‌قباد و کی‌خسرو»
 
* «شبان [[گوسفند|بره]] آن به که دارد نگاه// از آن [[سگ]] که با [[گرگ]] شد آشنا»
* «شهریارا آن شنیدستی که در روز شکار// شاه‌کسری کرد سوی دهقانی گذر// پیر دهقان جوزبن می‌کشت، با وی گفت شاه// نیستی گویی به تحقیق ازفلاحت باخبر// جوزبن آخر نیارد کمتر از سی‌سال بار// تو کجا یابی ازاو بر؟ روزگار خود مبر// گفت ما خوردیم بر از کِشته‌های رفتگان// هرکه آید گو بری اوهم ز کِشت ما بخور»
 
* «فروغ روی تو را خانه کی حجاب شود// به گِل چگونه توان نور آفتاب اندود»
* «شهریارا آن شنیدستی که در روز شکار// شاه‌کسری کرد سوی دهقانی گذر// پیر دهقان جوزبن می‌کشت، با وی گفت شاه// نیستی گویی به تحقیق ازفلاحت باخبر// جوزبن آخر نیارد کمتر از سی‌سال بار// تو کجا یابی ازاو بر؟ روزگار خود مبر// گفت ما خوردیم بر از کِشته‌های رفتگان// هرکه آید گو بری اوهم ز کِشت ما بخور»
* «مفرما انتظارم بیش‌تر زین// کرم کن یا جوابی یا ثوابی»
 
* «فروغ روی تو را خانه کی حجاب شود// به گِل چگونه توان نور آفتاب اندود»
 
* «مفرما انتظارم بیش‌تر زین// کرم کن یا جوابی یا ثوابی»
 
* «نکنم رغبت دنیا که متاعی است قلیل// [[شاهین|شاهبازان]] به گه صید نگیرند [[مگس]]»
* «نوشـدارونوشدارو چه سود خواهد داشت// چون شد از ملک [[زندگی]] سهراب»
 
* «هرکه را در جهان همی بینی// گر گدایی و گر شهنشاهی است// طالب لقمه‌ایست وز پی آن// در بن چاه یا سر ِسرِ گاهی است// مقصد جمله خلق یک چیز است// لیک هریک فتاده در راهی است// اهل عالم به نان چو محتاج‌اند// پس به نزدیک آن که آگاهی است// شاه را بر گدا چه ناز رسد// چون گدا، شاه نیز نان‌خواهی است// اختلافی که هست در نام است// ورنه سی‌روز بی‌گمان ماهی است»
* «نوشـدارو چه سود خواهد داشت// چون شد از ملک [[زندگی]] سهراب»
 
* «هرکه را در جهان همی بینی// گر گدایی و گر شهنشاهی است// طالب لقمه‌ایست وز پی آن// در بن چاه یا سر ِ گاهی است// مقصد جمله خلق یک چیز است// لیک هریک فتاده در راهی است// اهل عالم به نان چو محتاج‌اند// پس به نزدیک آن که آگاهی است// شاه را بر گدا چه ناز رسد// چون گدا، شاه نیز نان‌خواهی است// اختلافی که هست در نام است// ورنه سی‌روز بی‌گمان ماهی است»
 
* «هرجا که شد کسی چو زملکش برون نشد// منزل چه مرو و بلخ و [[نیشابور|نشابور]] یا هرات»
 
== بدون منبع ==
 
== پیوند به بیرون ==
{{ویکی‌پدیا با عنوان|ابن یمین فریومدی}}
 
{{ویکی‌پدیا با عنوان|ابن یمین فریومدی}}
 
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:ابن یمین}}
 
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:اهالی ایران]]
[[رده:اهالی سبزواربیهق]]
[[رده:اهالی میامی (شهرستان)]]
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:کاتبان ایرانی]]
[[رده:درگذشتگان ۱۳۶۳]]