چنگیز آیتماتوف: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏منابع: اصلاح ارقام
خط ۲:
[[پرونده:Tschingis Ajtmatow.jpg|بندانگشتی]]
== گفتاوردها ==
* «اغلب از من می‌پرسند که چرا داستان‌هایم به تراژدی گرایش دارد. جواب من همواره این است: این تنها به من ارتباط ندارد. [[انسان]] فطرتاً موجودی تراژیک است. به محض اینکه بر [[زندگی]] پیرامونش آگاهی می‌یابد، پی می‌برد که باید دیر یا زود آن را ترک کند. [[تراژدی]] در همین‌جا نهفته است. موجودات دیگر نمی‌دانند که خواهند مُرد، اما انسان می‌داند که هر زندگی باید پایان پذیرد و می‌داند کمهکه این پایان تا ابد با انسان همراه است. او خویشان و دوستان را از دست می‌دهد و [[مرگ]] هم بی‌وقفه او را تهدید می‌کند. [[زندگی]] در بستر مسائل اجتماعی، آمیزه‌ای از شادی‌ها و اندوه‌ها، یافتن‌ها و از دست دادن‌ها، کامیابی‌ها و ناکامی‌هاست.»<ref name="ده گفتگو">{{یادکرد کتاب | عنوان =ده گفتگو| ترجمه =احمد پوری| سال =۱۳۸۹| ناشر =نشر چشمه|مکان = | شابک =97896436200882| صفحه =۱۴۳}}</ref>
* «[[انسان]] باید برای فهم دنیا و در پی فضاهای تازه باشد. زندگی ما پر از تصاویر [[زیبا]]ست، سینما و تلویزیون، مُدام مردمِ زیبا، سواحل زیبا، ماشین‌های زیبا و عشق‌های زیبا را نشان می‌دهند. این، ذهن مردم را تنبل می‌کند. ما به آن ادبیات قدرتمندی نیازمندیم که چنین حجاب زیبایی را کنار بزند و ما را وادار به تفکر دربارهٔ معنی و پیچیدگی‌های زندگی ککند.»<ref name="ده گفتگو" />
* «هر چه آسایش جسمی بشر بیشتر می‌شود به همان اندازه با [[طبیعت]] فاصله می‌گیرد و این بیگانگی افزون‌تر می‌گردد. این را می‌توان به‌روشنی در روستاهای [[قرقیزستان]] دید. مردم امروزه مانند دیروز نیستند و رابطهٔ میان آن‌ها مانند گذشته نزدیک و صمیمی نیست.»<ref name="ده گفتگو" />