رودلف کارناپ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳:
== دربارهٔ اندیشه او ==
* «زبانی که کارناپ به عنوان مبدأ کار خود اختیار کرد زبان داده حس، به محدودترین معنای تصورپذیر آن، نبود زیرا علامتهای منطق تا مرحله عالی نظریه مجموعه‌ها را نیز دربرداشت. در واقع تمام زبان ریاضیات خالص را دربرداشت. هستی شناسی‌ای که در آن مستتر بود (یعنی دامنه مابازاهای متغیرهای آن) نه فقط رویدادهای حسی بلکه مجموعه‌ها و مجموعه‌های مجموعه‌ها و غیره را دربرداشت. هستند تجربه گرایانی که از این همه اسراف و تبذیر وحشت کرده‌اند. با این همه مبدأ کاری که کارناپ اختیار کرده است در قسمت خارج از منطق یا حسی بسیار خسیس است. کارناپ در یک رشته ساختارهایی که از سرچشمه‌های منطق جدید با زبردستی تمام استفاده می‌کند توفیق می‌یابد سلسله پهناوری از مفاهیم حسی مهم دیگر را تعریف کند که اگر ساختارهای او نبود حتی در عالم رؤیا هم بر چنین شالوده باریکی تعریف پذیر نبودند. او نخستین تجربه‌گرایی است که چون از کاهش پذیری علم به الفاظ دال بر تجربه مستقیم خرسند نبود گام‌هایی جدی در راه تحقق بخشیدن به فروکاهی برداشت.»
** ''[[ویلارد کواین]]''** ''«دو حکم جزمی تجربه‌گرایی»''<ref name="ویلارد کواین">ویلرد ون اورمن کواین، «دو حکم جزمی تجربه‌گرایی»، ترجمهٔ منوچهر بدیعی، فصلنامه فلسفی ارغنون، شمارهٔ ۷–۸، زمستان ۱۳۷۴، صص ۲۵۱–۲۷۸.</ref>
 
== منابع ==