هما (اسطوره)
پرندهٔ افسانهای در اساطیر ایران
پرنده هما در اسطورههای ایرانی جایگاه مهمی دارد و معروف است که سایهاش بر سر هر کس بیافتد به سعادت و کامرانی خواهد رسید به همین دلیل به مرغ سعادت معروف شدهاست.
گفتاوردها
ویرایشدر شعر
ویرایش- «تو فَرِّ همایی و زیبایگاه // تو تاجِ کیانی و پشتِ سپاه»
- «همای سپهری بگسترد پر // همی بر سرش داشت سایه ز فر»
- «بپوشید رخشنده رومی قبای // ز تاج اندر آویخت پَرِّ همای»
- «تا نبود چون همای فرخ کرکس // همچو نباشد به شبه باز خشینپند»
- «کس نیاید به زیر سایهٔ بوم // ور همای از جهان شود معدوم»
- «همای، گو مفکن سایهٔ شرف هرگز // بر آن دیار که طوطی کم از زغن باشد»
- «همایِ زلفِ شاهینِ شَهپرت را // دل شاهانِ عالم زیرِ پر باد»
- «تا همایم خواندهای در کام دل // هرنواله استخوان می آیدم»
- «فرّ همای ملکی داشتی // اوج هوای فلکی داشتی»
- «چون تو همایی شرف کار باش // کم خور و کم گوی و کم آزار باش»