هاید پارک
یکی از ۴ پارک سلطنتی بریتانیا در لندن
هاید پارک پارکی بزرگ فهرستشدهٔ درجه یک در مرکز لندن، پایتخت بریتانیاست. بزرگترین پارک از چهار پارک سلطنتی است که توسط هنری هشتم در سال ۱۵۳۶ تأسیس شد.
گفتاوردها
ویرایش- این هاید پارک همان هایدپارکی است که من چیزها از آن شنیده و خوانده بودم. اینجا مظهر آزادی انگلیس است. هر روز عصر دسته دسته مردم بیرون میآیند و درین باغ میریزند و هر جماعتی در گوشه ئی برای خودشان مشغول کاری هستند. در یک گوشه یکی روی یک سکو ایستاده نطق سیاسی میکند. در گوشهٔ دیگر یکی ایستاده و نطق عکس نطق او را میکند. یکی از عظمت مسیح و فرهنگ مسیحیت و بسط اخلاق عالیه به توسط کیش او در دنیا داد سخن میدهد. دیگری در گوشهٔ دیگر نطق میکند که اصلاً مسیحی در دنیا نبوده و تمام این حرفها را کشیشها ساختهاند. یکی دیگر در گوشهٔ دیگر از بلاهات و سفاهت مسیح و فساد دین او سخن میگوید. یکی مشغول حمله به روس هاست که کمونیستی آوردهاند و دنیا را خراب کردهاند. دیگری در گوشهٔ دیگر راجع به حسن سیاست و تدبیر رجال روس و کمک ایشان به آزادی و لزوم همکاری با ایشان بسط مقال میدهد. یکی حمله به جنس سیاه و دیگری دفاع از جنس سیاه میکند. یکی دولت را مورد حمله قرار داده که چرا اسرائیل را در مقابل عرب تنها گذاشته و یکی مشغول حمله به اسرائیل است که موجب تیرگی روابط با انگلیس با عرب شدهاست.
- یکی مثل درویش مرحب در صحن مسجد شاه معرکه گرفته، قصه میگوید و جماعتی به تماشا دور او ایستادهاند. یکی آواز میخواهد و میرقصد وجمعی او را احاطه کرده ان. در گوشهٔ دیگر، از لامارتین سخن میگویند و در جایی دیگر شکسپیر را بزرگترین شاعر دنیا میشمارند و جای دیگر منکر وجود شکسپیری به این عظمت اند… یکی به اسلام حمله میکند دیگری مشغول دفاع از اسلام است… در گوشهٔ دیگر نیز جوانی دختری را بغل کرده و با هم روی سبزه دراز کشیدهاند… آن طرفتر روی دریاچهٔ بسیار بزرگی دهها دختر و پسر دونفری مشغول قایقرانی هستند و گاهنی نیز خود را به جزیرهٔ غیر مسکون جنگلی که وسط دریاچه است میرسانند و در زیر آن درخت دور از چشم اغیار به راز و نیاز عشق میپردازند.
- خلاصه، هایدپارک نفسگاه مردم لندن است که هر کس هر دردی دارد میرود آنجا، آه میکشد و هیچکس به هیچ نحوی متعرّض کسی نمیشود.
- عبدالرحمن فرامرزی «خاطرات»، «سفری به انگلیس (۱)»، در انگلیس[۱]
منابع
ویرایش- ↑ فرامرزی، عبد الرحمن. خاطرات استاد عبدالرحمن فرامرزی. تهران، ۱۳۷۷. ۸۸. شابک ۹۶۴۶۵۵۵۱۲۸.