نیم‌ور

بخشی در استان مرکزی، ایران

نیم‌ور یکی از شهرهای استان مرکزی ایران است.

دارای منبع

ویرایش
  • ابن فقیه همدانی در کتاب مختصرالبلدان می‌نویسد:[۱] گویند هیچ بنایی از گچ و آجر،... شکوهمندتر از ایوان کسری نیست. در مداین، هیچ بنایی سنگی، زیباتر از قصرشیرین نیست… و هیچ بنایی از خشت و گل، خوش منظرتر از بنای تیمور، روستایی از اصفهان نیست و در این بنا تصویرها و اخبار و پندهای شگفت‌انگیزی است.
  • حمزه اصفهانی در حدود ۱۱۰۰ سال پیش گشتاسب‌شاه را دلیل آبادانی نیم‌ور دانسته و می‌نویسد:[۲] گشتاسب در ممنور از روستای انارآباد واقع در ولایت اصفهان اتشکده‌ای ساخت و آبادی‌هایی از روستا بر آن وقف کرد.
  • در کتاب تاریخ قم دربارهٔ نیم‌ور نوشته‌اند:[۳][۴] نیم‌ور از حیازات انار است و آتشکدهٔ آن و آتش آن در بشتاسف ملک نصب کرده‌است و برافروخته و آن را چندین اوقاف است و گویند که نیمور سه برادر بنا کرده‌اند و آن بنای عجیب و تا الیوم قایم و مستحکم است و نقش‌های آن باقی اند. گویا نقاشان آن بامداد در آن آمده‌اند و شبانگاه بیرون رفته‌اند.
  • حمدلله مستوفی در نزهت‌القلوب[۵] نوشته: نیم‌ور از اقلیم چهارم است. جمشید پیشدادی ساخت و در آنجا جهت خود قصری عالی کرده بود. افعال و آثار آن هنوز باقی است و گشتاسف در او آتشخانه ساخت و هوایش خوب و معتدل است و در محصول و ارتفاعات مانند نطنز.
  • زین العابدین شیروانی در کتاب بستان‌السیاحه[۶] گفته‌است: نیم‌ور قریه‌ای است خجسته اثر در زمین فرح‌انگیز و قرب رود (گهرخیز) واقع و اطرافش واسع از توابع محلات و هوایش به جهت آیات، آبش خوش و خاکش مرغوب است. قدیم‌الایام شهری بوده و مرور دهورش قریه نموده، باغات فراوان دارد و مردمی همگی شیعی کذهب مکرر مشاهده شده‌است.

پیوند به بیرون

ویرایش
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
نیم‌ور
دارد.
ویکی‌سفر مقاله‌ای دربارهٔ
نیم‌ور
دارد.
  1. ابن فقیه. مختصرالبلدان. ۱۰۲. 
  2. حمزه بن حسن اصفهانی. تاریخ پیامبران و شاهان. ۳۷. 
  3. محلات - شهر گل و تاریخ و آب‌گرم
  4. قمی، حسن بن محمد بن حسن. تاریخ قم. ۷۴. 
  5. حمدالله مستوفینزهت‌القلوب. ۶۹. 
  6. زین العابدین شیروانی. بستان‌السیاحه. ۵۹۶.