نصیراحمد نور
نصیراحمد نور دیپلمات افغانستانی.
گفتاوردها
ویرایش- «نوروز میراث باستانی و یادگار نیاکان است. میراث مشترک حوزه پهناور فرهنگی‌ای که ملل متعدد و حوزه‌های جغرافیایی مختلف را دربر می‌گیرد. مردمان حوزه نوروز در امتداد هزاره‌ها و نسل‌ها این‌روز فرخنده را گرامی داشته‌اند و از آن با جشن و شادی پذیرایی کرده‌اند و آن را از نسلی به نسلی انتقال داده‌اند. نوروز نماد زیبایی و پاکیزگی و مظهر نوشدن و نوآوری است. نوروز سرآغاز فصل بهار و نوید تولد دوباره و تجدید حیات طبیعت است و مظهر خوشحالی و شادمانی همگان به‌خصوص کودکان. نوروز روز آشتی و شادمانی است، روز دیدار و احوال‌پرسی با همسایگان، دوستان و نزدیکان. روز خانه‌تکانی و دل‌تکانی، روز مهربانی و همدلی.»[۱]
- «در افغانستان، در کابل و در سایر شهرها از خجسته‌روز نوروز با برپایی مراسم ویژه تجلیل به عمل می‌آید. بزرگ‌ترین محفل نوروزی در شهر مزارشریف با حضور مقامات عالیه کشوری و لشکری و ده‌هاهزار نفر از شهروندان ولایات و مناطق مختلف کشور و با برافراشتن جهنده مبارک، برگزار می‌شود و به‌عنوان میله گل سرخ تا چهل‌روز ادامه می‌یابد. پوشیدن لباس‌های رنگارنگ، پختن سمنک و سبزی چلو، سرگرمی‌های بیرون از منزل، طبیعت‌گردی، رژه کشاورزان و برگزاری بازی‌های ملی چون نیزه‌بازی، مسابقات اسب‌دوانی، پهلوانی و بزکشی، از دیگر مراسم بزرگداشت نوروز است»
- «شکوفاترین و پربارترین بهار، بهاری است که سخت‌ترین، سردترین و برفی‌ترین زمستان را پشت‌سر گذاشته باشد. افغانستان بیش از سه‌دهه است که سخت‌ترین روزها را گذرانیده است و بیش از یک‌دهه می‌شود که فصل نوینی را در حیات سیاسی خود ورق زده است. امید است که دوران سختی‌ها و تبعات آن به‌سر آمده و بهار افغانستان در راه باشد. بهار شکوفایی، آزادی و آزادگی. بهار صلح، امنیت، ثبات و مردم‌سالاری. بهار پیشرفت، توسعه و رفاه. بهار همزیستی و باهم‌بودن و برای هم‌بودن. بهار افغانستان قلب آسیا، بهار شکوفایی منطقه و آسیا، بهار همدلی، همیاری، همکاری و همگرایی.»