مهدی الهی قمشهای
مجتهد شیعه، عارف، نویسنده و مترجم متون دینی اهل ایران
مهدی الهی قمشهای با لقب محییالدین (۱۹۰۱، قمشه - ۱۵ مه ۱۹۷۳، تهران) فقیه شیعه، الهیدان، فیلسوف، استاد زبان عربی و فلسفه، مؤلف، مترجم و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایشهیچکس پرده ز اسرار قضا نگشاید | آری این عقده به جز لطف خدا نگشاید | |
گر صبا باد دو صد چین کند از زلف بتان | یک خم از طرّهٔ آن زلف دوتا نگشاید | |
راه صد سال به جایی نبرد مشتاقی | که بر او دلبر ما چشم رضا نگشاید | |
عقدهها از غم هجران تو در دل ما راست | که به جز زلف گره بند شما نگشاید | |
درگه دولت و اقبال رقیبان بستند | آه اگر آن بت با مهر و وفا نگشاید | |
همّت از مردم کوتهنظر سفله مخواه | قفل گنجینهٔ شه دست گدا نگشاید | |
سخن مدّعیان نغز و لطیف است ولی | غیر شعر تو الهی دل ما نگشاید[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۳۴. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.