مرضیه برومند
بازیگر، کارگردان و عروسکگردان ایرانی
سیّده مرضیه برومند یزدی (۸ ژوئن ۱۹۵۱) (۱۷ خرداد ۱۳۳۰) کارگردان و عروسکگردان ایرانی است. زادهٔ تهران در خانوادهای هاشمینسب یزدی و هنردوست، دانشآموختهٔ رشتهٔ تئاتر از دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران؛ از سال ۱۹۷۱م/ ۱۳۵۰ش به تئاتر، از ۱۹۸۵م/ ۱۳۶۴ش به فیلم و از ۱۹۸۳م/ ۱۳۶۲ش به تلویزیون درآمد و به کارگردانی هنری، عروسکگردانی، بازیگری فیلم و فیلمنامهنویسی پرداخت.[۱]
گفتاوردهاویرایش
- زندگی را باید به زانو درآورد. راه تعالی مملکت ما این است که بهلحاظ فرهنگی هم خود را ارتقا دهیم و هم مردم را. در عین حال که برای مردم کار میکنیم نباید در حد کارهای عوامانه سقوط کنیم.
- من همچنان پای مردم و پای آن نگاه صادقانهای که به من داشتند ایستادهام. من در رودربایستی خودم ماندهام وقتی میبینم مردم در کوچه و خیابان محبت میکنند. خجالت میکشم چون نگاه مردم به من از خودم فراتر رفتهاست. البته من همیشه با اعتقاد و با پشتکار کار کردم، سختی کشیدم چون کمالگرا بودم و دنبال چیزی رفتم که فکر کردم باید اتفاق بیفتد. من پای اصولی که داشتم همچنان ایستادهام، چرا که نسل من آرمان داشت و فکر میکنم آنچه امروز بچههای ما ندارند، همین آرمان است.
- ۶ فوریه ۲۰۰۴/ ۱۸ خرداد ۱۴۰۰، روزنامهٔ «آرمان ملّی»[۲]
منابعویرایش
- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۶۸. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «نسل من آرمان داشت». آرمان ملّی، ۱۸ خرداد ۱۴۰۰.