مرتضی نعمت‌اللهی

مرتضی نعمت‌اللهی پیکره‌ساز ایرانی.

گفتاوردها

• «تو یا باید انتخاب کنی که موش کتابخانه بشوی یا بروی در آتلیه و گردوخاک آتلیه را بخوری. هرکدام را هم انتخاب کنی، اشتباه نیست. فقط باید انتخاب کنی و دوتا را نمی‌توانی با هم داشته باشی.»
• «طراحی به‌عنوان یک هنر، نه‌فقط یک وضعیت پایه دارد، بلکه خودش به‌تنهایی یک شاخه هنری است و یک ابزار بیانی و یک هنر مستقل. چرا یک مسئله اساسی است؟ چون به شما دیدن را یاد می‌دهد. مسئله، نفس طراحی است. نه خود طراحی. طراحی‌کردن شما را وادار می‌کند چیزهایی را ببینید، که به طور عادی نمی‌بینید، به چیزهایی توجه کنید که نگاه نمی‌کنید. طراحی به شما یاد می‌دهد با عناصر بصری درگیری بصری پیدا کنید نه درگیری مفهومی. این مهم‌ترین مسئله‌ای است که در طراحی اتفاق می‌افتد. طراحی صرفا حسی است و ادراکی. به شما اجازه و فرصت تفکر نمی‌دهد. در یک زمان معین، بلافاصله و بدون رابطه و بدون هیچ مدیومی کاری را انجام می‌دهید و این خالص‌ترین کنش هنری است. اما به محض اینکه وارد حیطه نقاشی می‌شوید، عامل یا عنصری به نام تفکر وارد کارتان می‌شود. فرصت دارید فکر و بعدا اصلاح کنید. طراحی خیلی عاطفی‌تر، احساسی‌تر و خالص‌تر است و نقاشی خیلی متفکرانه‌تر. مجسمه‌سازی هم مثل نقاشی یا شعر، وقتی جنبه پایه‌ای‌اش را پشت سر می‌گذارد، جنبه اندیشمندی‌اش شروع می‌شود.»
• «من باید در مجسمه حضور داشته باشم و یک مجسمه کلیشه‌ای نسازم.»
• «عصر صفوی، عصر کمال و شکوفایی نبوغ معماری و شهرسازی در ایران است.»
• «نباید اجازه دهیم مشکلات روزمره ما را از راه اصلی‌مان دور کند و بین من و هدفم فاصله بیندازد.»
• «نسل امروز تنها به‌دنبال این است که هرچه‌زودتر اثرش را به پول نزدیک کند. اما من در تمام نمایشگاه‌هایم تنها چیزی که برایم مهم است، اصل هنر و نگاه مخاطب بوده است.»