محیی‌الدین حق‌شناس

محیی‌الدین حق‌شناس (۱۹۲۵، سنندج - ۱۵ اکتبر ۲۰۱۳، سنندج) آموزگار، شاعر کُردی-فارسی ایرانی بود.

گفتاوردها

• «از دوران کودکی به شعر علاقهٔ وافری داشتم و چون دارای حافظه‌ای قوی بودم با یک بار خواندن یا شنیدن غزلی آن را به خاطر می‌سپردم، کم‌کم خودم هم به سرودن شعر شروع نمودم و چون نتوانستم یا نخواستم اصول و قواعد شاعری را بیاموزم، در نتیجه شعرم خود-رو و صیقل‌نخورده از آب درآمد.»

دل هر جایی

بی‌تو ای دوست چه سازم غم تنهایی را		رنج درماندگی و محنت رسوایی را
خاک پای توأم و بندهٔ درگاه توام		بردم از یاد غرور و منی و مایی را
از که آموختی ای تازه گل گلشن جان		این همه شوخی و مستی و خودآرایی را
دل نیابد که کند هر نفسی یاد کسی		بکش از سینه برون این دل هرجایی را
رحم کن بر من درمانده که بیمار توام		کن فراموش دگر نخوت و خودآرایی را