محمود محمدی عراقی

محمود محمدی عراقی (۱۳۳۱)، سیاستمدار و روحانی شیعه ایرانی.

گفتاوردها

• «ما در راستای احکام اسلامی عمل کرده‌ایم و دقیقاً نمی‌توانیم مدعی شویم که صد درصد در این مسیر بوده‌ایم، اما تمام تلاش و سعی ما تحقق آموزه‌های اسلامی بوده است، اما نمی‌توانیم بگوییم دولت و اقتصاد و نظام تعلیم و تربیت و بازار ما صد در صد اسلامی شده است... قدم‌های بلندی برداشته شده است، اما هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله داریم.»
• «من از این که مسؤولیت و پستی را قبول کنم پرهیز داشتم، به دو دلیل یک برداشتم از سخن امام این بود که روحانیت حتی الامکان نباید پست و مسؤولیت داشته باشد و باید کار اصلی شان طلبگی، علمی و تربیتی باشد و در مسائل سیاسی و اجتماعی ناظر باشند... علت دوم این بود که خودم فکر می‌کردم اگر در حوزه باشیم و کار علمی کنیم بهتر است و شایسته‌تر می‌توانیم به جامعه خدمت کنیم؛ شهید بهشتی از من خواست در دستگاه قضایی باشیم اما من به خاطر این دیدگاه عذرخواهی کردم.»
• «سپاه برای پاسداری از انقلاب تشکیل شده بود، مأموریت اولیه دفاع از تمامیت ارضی کشور الان هم بر عهده ارتش است، ما ارتش مکتبی را داریم، بنابراین سپاه برای این بوجود نیامد که از مرزها دفاع کند، سپاه برای پاسداری از انقلاب در همه ابعاد ایجاد شد.»
• «یکی از برکات جنگ این بود که سازمان سپاه مستحکم شد و با مردم پیوند خورد و شجره مبارکه بسیج بوجود آمد و انقلاب را از نظر دفاعی قوی کرد، البته همواره چیزهای خوب آفت دارد، امام خطاب به پاسداران می‌فرمودند که از خود و سپاه قبل از هر چیز پاسداری کنید.»
• «بعد از جنگ فلسفه وجودی سپاه همچنان برقرار بود و امروز هم برقرار است و تا زمانی که انقلاب و نهضت امام زنده است، نیروی دفاع کننده و حافظ انقلاب هم باید باشد.»
• «این دیدگاه امام بود که روحانیت نباید حکومت کند، امام در انتخابات اول ریاست جمهوری منع کردند که یک روحانی حتی کاندیدا شود، حتی نزدیکان خود را منع کردند.»

دربارهٔ افراد

• [درباره روح‌الله خمینی] «ذره‌ای هوای نفس و گرایش به قدرت در وجود امام نبود؛ برخی تاریخ را نمی دانند که دربارهٔ امام و ولایت فقیه به گونه‌ای دیگر قضاوت می‌کنند.»

هیچ‌کسی در تاریخ کشور ما به محبوبیت حضرت امام نبوده است، همین امام وقتی انقلاب به پیروزی رسید، دولت موقت را تشکیل دادند و به مهندس بازرگان حکم دادند و رها کردند و به قم آمدند و در منزل حضرت آیت الله یزدی که منزل کوچکی بود مستقر شدند؛ امام برای سخنرانی پشت بام می‌آمدند و به احساسات مردم پاسخ می‌دادند.»