محمد مکری

دیپلمات ایرانی

محمد مُکری (۱۹۱۹، کرمانشاه - ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۷، اوری، اسون ) دکترای زبان و ادبیات فارسی، مقام‌دار فرهنگی-آموزشی، دیپلمات، پژوهشگر، مؤلف و شاعر ایرانی بود. [۱]

گفتاوردها

ویرایش
نصیب دشمن باد
همیشه دیده‌ام از دیده ی تو روشن باد      دل من از گل روی تو رشک گلشن باد
به پیش قد تو گر سرو گردن افرازد      ز تندباد حوادث شکسته گردن باد
ز چاک پیرهنت بوی جان همی شنوم      هزار جان گرامی فدای آن تن باد
اگر چه در چمن حسن تو هزارانند      نگاه لطف تو پیوستن شامل من باد
کنون که در بر خوبان لطافتی داری      همیشه نیّت پاک تو لطف کردن باد
هر آن کسی که تو را می‌کند جدا از من      بسوز قلب پریشم دچار شیون باد
اگر به جنت کویت مرا مقامی نیست      الهی آنکه مرا در دل تو مسکن باد
به روزگار بدی اوفتاده‌ام ز غمت      که هیچ دوست نبیند نصیب دشمن باد
شنیده‌ام سخنی تا ره از بد اندیشی      خدا کند که شنیدن خلافت دیدن باد
به پای سر و قد دلکش تو کیوان را      پس از حیات مجازی همیشه مدفن باد[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. چهارم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۰۲۳. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.