محمد مکری
دیپلمات ایرانی
محمد مُکری (۱۹۱۹، کرمانشاه - ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۷، اوری، اسون ) دکترای زبان و ادبیات فارسی، مقامدار فرهنگی-آموزشی، دیپلمات، پژوهشگر، مؤلف و شاعر ایرانی بود. [۱]
گفتاوردها
ویرایشهمیشه دیدهام از دیده ی تو روشن باد | دل من از گل روی تو رشک گلشن باد | |
به پیش قد تو گر سرو گردن افرازد | ز تندباد حوادث شکسته گردن باد | |
ز چاک پیرهنت بوی جان همی شنوم | هزار جان گرامی فدای آن تن باد | |
اگر چه در چمن حسن تو هزارانند | نگاه لطف تو پیوستن شامل من باد | |
کنون که در بر خوبان لطافتی داری | همیشه نیّت پاک تو لطف کردن باد | |
هر آن کسی که تو را میکند جدا از من | بسوز قلب پریشم دچار شیون باد | |
اگر به جنت کویت مرا مقامی نیست | الهی آنکه مرا در دل تو مسکن باد | |
به روزگار بدی اوفتادهام ز غمت | که هیچ دوست نبیند نصیب دشمن باد | |
شنیدهام سخنی تا ره از بد اندیشی | خدا کند که شنیدن خلافت دیدن باد | |
به پای سر و قد دلکش تو کیوان را | پس از حیات مجازی همیشه مدفن باد[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. چهارم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۰۲۳. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.