محمدقلی سلیم تهرانی

شاعر فارسی‌زبان دربار مغولی هند

محمدقلی بیگ تهرانی متخلص به سلیم (؟ - ۱۶۴۷م/ ۱۰۵۷ق) شاعر فارسی‌زبان ایرانی دربار مغولان هند بود.

  • رشکم ز گفتگوی تو خاموش می‌کند/نامت نمی‌برم که دلم گوش می‌کند
  • با چشم تر به یاد تو رفتیم زین جهان/ چون طفل خردسال که گریان به خواب رفت
  • به گوشه‌ای بنشین وز نفس ایمن شو/ ز سگ خلاص نگردید تا گدا ننشست
  • به صورتی که تویی کمتر آفریده خدا/ ترا کشیده و دست از قلم کشیده خدا
  • خال، بیجا به کنار او کرده وطن/نقطه هرجا غلط افتاد مکیدن دارد
  • جور خود را بر ضعیفان آزماید روزگار/ تیغ را دائم برای امتحان بر مو زنند[۱]

منابع

ویرایش
  1. نظمی تبریزی، علی. دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. چاپ دوم. تابش، ۱۹۷۶. ۱۵۲. 
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ