محمدحسین لطیفی
مجسمه‌ساز و کارگردان ایرانی
محمدحسین لطیفی (۱۹۶۲، تهران)کارگردان ، نویسنده و تهیه‌کننده ایرانی است.
گفتاوردها
ویرایش- «معتقدم کارگردان کسی است که ردپای او در کار دیده نشود و قصه و بازیگران دیده شوند… همه تلاشم این است بیننده کارگردان را نبیند و حضورش را حس نکند.»
- «معتقدم مردم عین زندگی را دوست دارند و عین زندگی یعنی این‌که لحظات غم و شادی کنار هم باشد.»
- «به نظر من تنهایی انسان روی زمین، فلسفه زندگی امروزی است. به همین دلیل سعی کرده‌ام با شیوه‌های مختلف این تنهایی را در آثارم نشان بدهم.»
- «خدا در قلب ما همیشه حضور دارد. ممکن است در لحظاتی از یادمان برود، ولی او با ماست… همیشه من، دو تا هستم. من یکی نیستم و تنها کسی که به داد من می‌رسد، اوست که به من کمک می‌کند و نه همسر و نه فرزند و نه پدر و نه مادر. جاهایی آنقدر خالی می‌شوم که فقط او را دارم. او در وجود همه است.»
- «چیزهایی در فرهنگ شرق وجود دارد که خیلی ارزشمند است. متأسفانه این سنت‌های خوب از یادمان رفته است.»
- «وقتی آدم‌ها توی دلشان با خدا حرف می‌زنند مثل این است که نماز می‌خوانند.»
- «تا زمانی که زنده هستیم و جان داریم می‌توانیم کار کنیم، اما ایرادی ندارد نیروهای جوان‌تر جای ما را بگیرند، چون باعث پیشرفت می‌شود.»
- «چرا آب مرداب گند می‌زند؟ چون راکد است. چرا آب رودخانه گند نمی‌زند، برای این‌که در جریان است. ما باید همیشه در حرکت باشیم تا پویا بمانیم.»
- «شغل من سینماست. هم لبخند مخاطب را دوست دارم و هم تفکرشان را در تاریخ.»
- «به عقیده من اگر دودکش نباشد، ما خفه می‌شویم و نمی‌توانیم همدیگر را ببینیم. باید دودکشی باشد که دود را بالا ببرد تا بتوانیم نفس بکشیم.»
- «منبرم سینما و تلویزیون است. من کار دیگری ندارم. چرا باید خودم را از این دو منبر محروم کنم؟»
- «من شعاری دارم که همیشه به دستیارانم می‌گویم. اول این‌که کارگردان کسی است که بداند چه صحنه و نمایی را نگیرد، دوم این‌که کارگردانی یعنی شناخت اندازه‌ها.»
- مصاحبه با روزنامهٔ جام‌جم؛ چاپ ۵ اوت ۲۰۱۳ / ۱۴ مرداد ۱۳۹۲ [۱]
منابع
ویرایش- ↑ «تلویزیون منبر من است». روزنامهٔ جام‌جم. ۱۴ مرداد ۱۳۹۲.