محمدتقی ادیب نیشابوری

محمد تقی ادیب نیشابوری (مشهور به ادیب ثانی، دوم) متخلص به «راموز»(تولد نیشابور،۱۳۱۲ هـ. ق/ -مرگ مشهد،۱۳۹۶ هـ. ق/(۱۳۵۵-۱۲۷۴/شمسی))از دانشمندان علوم اسلامی و شاعران ایرانی.

اشعار

هر که دیدم به جهان شیفته روی تو بود		یا که آویخته از زلف سَمَن‌بوی تو بود
آن یکی نعره‌زنان در چمنِ روی تو شاد		وین یکی ناله‌کنان در شکنِ موی تو بود
بود یا همسفر غالیه و مشک و عبیر		یا تماشاگر رخساره نیکوی تو بود
یا که لیلی‌روش اندر خَم زلفت می‌سوخت		یا که مجنون‌صفت اندر پی آهوی تو بود
روز مردانگیِ لشکرِ خونخواره عشق		رستم ار بود اسیر خَم گیسوی تو بود
هر شهنشاه که زد سکّه، تو را گشت غلام		هر سپهدار که زد خیمه ز اردوی تو بود

درباره او

• «دارای روحیات کم نظیری بودند: قناعت، مناعت طبع و استغنا از خلق و در اوایل امر رها کردن موقعیتها و پستهای پول خیز و عمر را در بست و با اخلاص تمام در خدمت دین گذاشتن»
  • یکی از شاگردانش

منابع

• منتخب اشعار ادیب نیشابوری/ به اهتمام فرزندان، چاپ اول ـ بهار ۱۳۸۰
• مشاهیر نیشابور، فریدون گرایلی