محمدباقر الفت اصفهانی

با محمدباقر نجفی اصفهانی اشتباه نشود.
محمدباقر بن محمدتقی نجفی اصفهانی با تخلُّص الفت و لقب‌های علامّه و شیخ (۱۸۸۳، اصفهان - ۵ اوت ۱۹۶۴، اصفهان) فقیه، روزنامه‌نگار، کنشگر آزادی‌خواه، سیاستمدار، شاعر و مؤلف ایرانی بود. در ۱۹۲۵م به عضویت مجلس مؤسسان و در ۱۹۲۹ نمایندهٔ مجلس ملّی از اصفهان برگزیده شد.[۱]

گفتاوردها

ویرایش
وعظ واعظ
کاش راه زندگی در پای دل خاری نداشت      یا که چون فراز و شیب دشواری نداشت
کاش از پا درنمی‌افتاد هر سور رهرویت      یا که تا سر منزل خود راه بسیاری نداشت
کاش فکر بیش و کم در مغز انسانی نبود      تا که بار زندگی هیچ سرباری نداشت
کاش چشم و گوش هرکس بر حقایق باز بود      تا که دیگر علم و دین پوشیده اسراری نداشت
کاش واعظ لب فرو می‌بست از گفتار نیک      یا خلاف آنچه گوید زشت کردای نداشت[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۲۶. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.