فرید احمد مزدک (۱۹۵۸) سیاستمدار افغانستانی.

گفتاوردها

ویرایش
  • «آیندهٔ جریان چپ بسته به آیندهٔ افغانستان است و آیندهٔ افغانستان پر از ابهام وتاریکی. افغانستان امروز نمی‌تواند تداوم دیروز باشد.»[۱]
  • «در بیش از سد سالِ اخیر، ما بیشتر دولت زورگو، سرکوبگر و قوم‌محور داشتیم. ساختار سیاسی در افغانستان هیچگاه با واقعیت‌های جامعه همخوانی نداشته است. افغانستان کشور و خانهٔ قوم‌های گوناگون است. هر قوم باید از موقعیت حقوقی خویش راضی باشد. قوم ممتاز در قانون و در عمل نباید وجود داشته باشد. موقعیت قوم‌ها و مناسبات میان‌شان در کشور ما همیشه یک چالش بوده که حل آن با موعظه‌های اخلاقی ممکن نیست. ما به دیگرگونی در نگاه خویش نسبت به جامعه و ساختار سیاسی و حقوقی آن نیاز داریم، نه به تداوم گونه‌های تمامیت‌خواهانه.» [۲]
  • «باور به زندگی و باور به امروز محکم‌ترین دلیل‌های توصل به راستی و نقد اند. ما باید خوب را ولو در مخالف و نا خوب را حتی در خود ببینیم و بازگویی کنیم. زندگی جریانِ بی‌نهایت است و هیچ روز آن چونان روز گذشته نیست. همیشه باید اندیشید، به گفتهٔ سهراب سپهری «زندگی آب تنی کردن در حوضچه «اکنون» است»، تقدیس اندیشه و برنامه و حزب سیاسی، بینایی را از ما می‌گیرد. گذشته‌پرستی، نقدگریزی برآیندی جز فرورفتن در باتلاق بیهوده‌گی ندارد. در کشور ما کژروی بیماری همگانی بوده است و همه جریان‌های سیاسی باید به نقد دیروز خویش بپردازند. نقد به ما شیمه و امکانات جدید برای کار بهتر می‌آفریند.»[۳]
  • «افغانستان زادگاه، خانه و وطن من است. من مدیون مردم آن سرزمین هستم و فکر بودن در آنجا هیچ‌گاه از سرم دور نشده است. به نگر من افغانستان به یک جنبش دادخواهانه نیاز دارد. به جنبش نقد و تغیر ضرورت دارد. تفکرِ درست‌تر و عملی‌تر از حفظ جغرافیای افغانستان و تأمین شرایط لازم برای پیشرفت آن و رفاه مردم وجود ندارد. ما وطن خویش را فقط مطابق واقعیت‌های امروز می‌توانیم سر و سامان بدهیم نه برابر با افسانه‌ها و خیال‌های باطل متعلق به گذشته.»[۴]

منابع

ویرایش