محمود فرشچیان

هنرمند و نقاش ایرانی
(تغییرمسیر از فرشچیان)

محمود فرشچیان (۲۴ ژانویه ۱۹۳۰، اصفهان) نقّاش ایرانی و طراح هنر اسلامی است.[۱]

گفتاوردها ویرایش

  • «اصلاً آرزویِ هنریِ نرسیده ندارم و به تمام آرزوهای هنری‌ام رسیده‌ام و بیش از آنکه خودم فکر می‌کردم و استحقاقش را داشتم در هنر برایم پیش آمد.»
  • «آرزوی من برقراری رونق و آسایش و امنیت در کشور عزیزم است و همیشه برای مملکتم دعا می‌کنم. مملکت مثل مادر است. پیر می‌شود، می‌شکند ولی باز هم مادر است. من آرزو دارم شمال، جنوب، شرق، غرب و خلیج همیشه‌فارس، همیشه با صلابت و برقرار باشد.»[۲]
  • «سه سال پیش از انقلاب، روز عاشورا، مادرم گفت: برو روضه گوش کن تا چند کلام حرف حساب بشنوی. گفتم: من حالا کاری دارم بعد خواهم رفت. رفتم اتاق، اما خودم ناراحت شدم. حال عجیبی به من دست داد، قلم را برداشتم و تابلوی «عصر عاشورا» را شروع کردم. قلم را که برداشتم همین تابلو شد که الان هست، بدون هیچ تغییری. الان که بعد از ۳۰ سال به این تابلو نگاه می‌کنم، می‌بینم اگر می‌خواستم این کار را امروز بکشم، باز هم همین تابلو به وجود می‌آمد، بدون هیچ تغییری. یک چیزی دارد این تابلو که خود من هم گریه‌ام می‌گیرد …»
    • دربارهٔ اثر معروفش " عصر عاشورا"[۳]
  • «وقتی انسان در زندگی هدف و نظری داشتی باشد، آن وقت به مسائل و افکار مزاحم اطرافش توجه نمی‌کند و در نهایت، آن هدف را می‌بیند؛ چرا که آن هدف عالی و مقدس است.»[۴]
  • «طراحی ضریح، فن به خصوصی است. ظرافت‌ها و مسایل زیبایی‌شناسی که از ملزومات کار نگارگری است، در طراحی ضریح در ذهن من بوده؛ ولی این کار، ورای نگارگری است. باید طرحی که ارایه می‌دهیم توسط قلمزن قابل اجرا باشد. گلبرگی که من کار کردم توسط قلمزنی اجرا شد و ابزارش قلم و چکش بود؛ در حالی که نگارگری، ریزه‌کاری است.
طراحی ضریح روند دیگری را می‌طلبد. باید طوری ساخته شود که وقتی زائر از راه دورونزدیک می‌آید و مقابل آن می‌ایستد، بتواند حال و هوای دینی و توسلات خودش را ارایه دهد. بایستی که گلبرگ‌ها، نقوش و فرم‌ها کاملاً در جای خود به کار رود. البته شاید خیلی‌ها ندانند که من هفت سال در وین در رشته متالوژی، درس خواندم. تلفیق دانش فنی متالیک با زیبایی‌شناسی و هندسه و هنر اسلامی و ایرانی، کمک زیادی به طراحی این ضریح [حرم امام حسین] کرد.»[۵]
  • «من تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است: آنچه می‌تواند، هنرمندان را به درجه‌ای رفیعی برساند، اول از همه، ایمان به خداست. اخلاص و ارادت کامل به ذات پاک پروردگار.»[۶]

پیوند به بیرون ویرایش

منابع ویرایش

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ