فخرالدین مزارعی
فخرالدین مزارعی با تخلُّص آرزو (۱۰ نوامبر ۱۹۳۱، شیراز - ۳۰ ژانویه ۱۹۸۷، آمریکا) استاد دانشگاه، دکترای ادبیات و زبان انگلیسی و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایشیاد، آنکه در دو چشم خوشش ناز میشکفت | خاموش بو و در نگهش راز میشکفت | |
سرمست میرسید و به مینای سینهام | دل چو شراب کهنهٔ شیراز میشکفت | |
با ناز از کنار و برم میدمید و شعر | در باغ خاطرم چو گل ناز میشکفت | |
مرغی به بال باد دل ابر میشکافت | در آب دیده، حسرت پرواز میشکفت | |
نقش بهار روی تو از دیده میگذشت | در شعر من شکوفهٔ اعجاز میشکفت | |
نیلوفر ترانهٔ شاداب آرزو | بر موج نرم زمزمهٔ ساز میشکفت[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۷۲. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.