علی رهبری (۱۳۲۷)، موسیقی‌دان و رهبر ارکستر ایرانی.

من به تنهایی ثابت کردم که می‌توانی از خانواده معمولی باشی، کار درست و حسابی بکنی، خوش‌اخلاق هم نباشی و درهای همه دنیا را برایت باز کنند.

گفتاوردها

ویرایش
  • «من در تمام دوران زندگی‌ام هیچ‌گونه فعالیت سیاسی نداشته‌ام زیرا علاقه‌ای به آن نداشته‌ام. بهتر است به مسایل رهبری اکستر و آهنگسازی که شغل من است و همین‌طور ایرانی‌بودنم بپردازیم. ایرانی‌بودن من در خیلی از کشورها به ضررم بوده، اما به‌عنوان ایرانی، کمتر کشوری وجود دارد که مرا دعوت نکرده باشد. در ۴۰ سال گذشته بیش از ۱۳۰ ارکستر مختلف را رهبری کرده‌ام.»[۱]
  • «در فرهنگ ما ایرانی‌ها اغلب فکر می‌کنند اگر کسی به جایی برسد یا باید متقلب، فاسد یا جزو مافیا باشد.»[۲]
  • «من به تنهایی ثابت کردم که می‌توانی از خانواده معمولی باشی، کار درست و حسابی بکنی، خوش‌اخلاق هم نباشی و درهای همه دنیا را برایت باز کنند.»[۳]
  • «من یک ایرانی‌ام، بچه پایین شهر تهران، شهر ری هستم. اتفاقاً نام پسرم هم رِی است. زبانم فارسی است، در ایران اقوام و بستگان دارم. من هر کاری در موسیقی کرده‌ام به نام ایران بوده.»[۴]
  • «زمانی که بچه بودیم احساس می‌کردیم ایران کشور ما نیست بلکه متعلق به قشرهای اشرافی، درباری، مافیایی و پولدار است. اجازه ندهید چنین احساسی در این دوره به سراغ من و امثال من بیاید.»[۵]
  • «به عقیده من در ایران طی پنجاه سال گذشته یا رهبران موسیقی ضعیف بوده‌اند یا اگر کمی قوی‌تر بوده‌اند از شغلشان برای داد و ستد استفاده کرده‌اند.»[۶]
  • «موسیقی برای نشان دادن چهره واقعی یک مملکت شاید همان کاری را می‌کند که ورزش انجام می‌دهد، با این تفاوت که در ورزش شکست وجود دارد اما در کارهای فرهنگی و هنری شکست معنا ندارد.»[۷]
  • «من ترجیح می‌دهم مثل موتزارت گمنام بمیرم که کسی هم نداند در کجا به خاک سپرده شده‌ام تا اینکه مثل آقای دهلوی در بستر بیماری دق کنم. بیشترین دلیل افسردگی آقای دهلوی این بود که لااقل ۲۰سال گفت من قطعاتی نوشته‌ام و کسی اجرایشان نمی‌کند!!!»[۸]

منابع

ویرایش