عبدالملک برهان

عبدالملک برهان نیشابوری یا برهانی(تولد نیشابور ۴۰۹،وفات در قزوین ۴۶۵ قمری)از شاعران قرن پنجم.ملقب به امیرالشعراء. در عصر سلجوقی می زیست. او پدر امیرمعزی است. عبدالملک مورد علاقه و اعتماد الب‌ارسلان بوده است. و تخلص برهانی گرفته شده است از لقب آلب‌ارسلان یعنی برهان‌المؤمنین. براثر تیری که در شکارگاه شاه به ‌او اصابت کرد ، در قزوین درگذشت.

شعر

• من رفتم و فرزند من آمد خلف صدق/او را به‌ خدا و خداوند سپردم
  • به هنگام مرگ

هر آن روزی که باشم در خرابات		همی نازم چو موسی در مناجات
هر آن روزی که در مستی گذارم		مبارک باشدم ایّام و ساعات
مرا بی خویشتم بهتر که باشم		نه قرآنی نماسم من نه طاعات
چو از بند خِرد آزاد گردم		بر آسایم ز تهدید عبادات
مرا موسی بفرماسد به تورات		چو کردم حق فرعونی مراعات

منابع

• تاریخ ادبیات در ایران (۴۳۲ -۴۳۰ /۲)،
• ترجمان البلاغه (۱۱۱ -۱۱۰)،
• دیوان معزى (مقدمه)
• دایرةالمعارف فارسى (۴۲۱/۱)
• سرآمدان فرهنگ (۲۲۴/۱)
• فرهنگ سخنوران (۱۳۳)، لغت‏نامه (ذیل/ برهانى).