عبدالملک برهان

عبدالملک برهان نیشابوری یا برهانی(تولد نیشابور ۴۰۹،وفات در قزوین ۴۶۵ قمری)از شاعران قرن پنجم.ملقب به امیرالشعراء. در عصر سلجوقی می زیست. او پدر امیرمعزی است. عبدالملک مورد علاقه و اعتماد الب‌ارسلان بوده است. و تخلص برهانی گرفته شده است از لقب آلب‌ارسلان یعنی برهان‌المؤمنین. براثر تیری که در شکارگاه شاه به ‌او اصابت کرد ، در قزوین درگذشت.

  • من رفتم و فرزند من آمد خلف صدق/او را به‌ خدا و خداوند سپردم
    • به هنگام مرگ
هر آن روزی که باشم در خرابات      همی نازم چو موسی در مناجات
هر آن روزی که در مستی گذارم      مبارک باشدم ایّام و ساعات
مرا بی خویشتم بهتر که باشم      نه قرآنی نماسم من نه طاعات
چو از بند خِرد آزاد گردم      بر آسایم ز تهدید عبادات
مرا موسی بفرماسد به تورات      چو کردم حق فرعونی مراعات

منابع

ویرایش
  • تاریخ ادبیات در ایران (۴۳۲ -۴۳۰ /۲)،
  • ترجمان البلاغه (۱۱۱ -۱۱۰)،
  • دیوان معزى (مقدمه)
  • دایرةالمعارف فارسى (۴۲۱/۱)
  • سرآمدان فرهنگ (۲۲۴/۱)
  • فرهنگ سخنوران (۱۳۳)، لغت‏نامه (ذیل/ برهانى).