عبدالله بن شبرمه
اِبْن‌ِ شُبْرُمه، يا ابوشبرمه عبدالله بن شبرمة بن طفيل ضبّى (۷۲-۱۴۴ق/۶۹۱ -۷۶۱م)، قاضى و فقيه كوفى، اهل ادب وي را به نكته سنجى و زبان‌آوري ستوده‌اند (جاحظ، ۱/۲۶۷). از نحوة زندگي او چنين برمى‌آيد كه آميزش با مردم را بر انزواطلبى (ابن ابى الحديد، ۱۰/۳۸) و كسب مقام اجتماعى و نزديكى با حاكمان را بر شورش و همراهى با جريانهاي مخالف خلافت وقت، ترجيح مى‌داد.
سخنان
ویرایش- «در عجبم از کسانی که از بیم بیماری از خوردن و نوشیدن خودداری می‌کنند اما از بیم آتش جهنم از گناه خودداری نمی‌کنند.»
- سیر أعلام النبلاء ۶/۲۷۶
