عباس خوشدل

عباس خوشدل (زاده اول مهرماه ۱۳۱۰ در تهران-۱۳۹۹)، آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده فلوت اهل ایران می‌باشد.

گفتاوردها

• «شروعِ جدّی فعالیت آقای نادر گلچین با ارکستر من بود.»
• «در کار موسیقی یا هر کار خلاقانه دیگر، گاهی جرقه‌ای زده می‌شود که بعد تبدیل به شعله‌ای آسمانی می‌شود. پایه و جرقه نیلوفرانه هم، همین آهنگ نوای کاروان است. بدین ترتیب که آقای چاووشی که مدیر شرکت مشکات است، خودش روایت کرده که در جاده در حال حرکت بوده و نواری را در پخش ماشین گذاشته بوده و نمی‌دانسته خواننده آن کیست. خودش می‌گوید آن‌چنان شیفته این صدا و آهنگ شده بودم که یک لحظه احساس کردم دارم با ماشین به ته دره می‌روم. ایشان وقتی به تهران می‌آید، دنبال می‌کند و متوجه می‌شود که آن قطعه، نوای کاروان نام دارد و آهنگساز آن عباس خوشدل است و خواننده‌اش نادر گلچین.»
• «آقای حسین علیزاده به من می‌گفت که خوشدل اگر این ردیف‌ها را تو جمع‌آوری نکرده بودی، ما چگونه می‌توانستیم ردیف قدما را حفظ و استفاده کنیم. درواقع علی‌اکبرخان شهنازی که نُت نمی‌دانست که بخواهد ردیف را ثبت کند. همه چیز به شکل شفاهی و سینه به سینه منتقل شده بود. من آمدم و ردیف او را جمع‌آوری کردم. یا ردیف محمود کریمی را افزون بر آنکه جمع‌آوری کردم، از استاد هارمونی و آهنگسازی‌ام، آقای دکتر محمدتقی مسعودیه، درخواست کردم که آن را آوانویسی کند. این ردیف آوانویسی شد و ردیف کریمی را به صورت نُت درآوردیم.»
• «به نظر من کامل‌ترین، سلامت‌ترین و صحیح‌ترین روایتِ از ردیف، از آن علی‌اکبرخان شهنازی است.»
• «وقتی قطعه‌ای اجرا می‌شود، عده‌ای می‌گویند که این موسیقی اصیل است و عده‌ای می‌گویند موسیقی سنتی است. اما باید توجه داشت که مثلاً اگر ابوعطا با ساز سنتی اجرا شود، ما می‌گوییم داریم موسیقی سنتی گوش می‌دهیم؛ اما اگر همین ابوعطا را با ویلون استاد صبا یا ویلون استاد تجویدی شنیدیم، می‌گوییم داریم موسیقی اصیل گوش می‌دهیم. پس سنتی یا اصیل بودنِ یک قطعه، به‌سازی که اجراکننده آن موسیقی است بازمی‌گردد. متأسفانه بعضی‌ها در این‌باره غلط می‌اندیشند.»
• «به نظر من ردیف میرزاعبدالله از نظر اصالت، مشکوک است؛ زیرا وقتی تاریخ را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که مرحوم نورعلی خان برومند در حالی ردیف میرزاعبدالله را روایت کرده که در زمان فوت میرزاعبدالله، نورعلی خان برومند یک جوان چهارده ساله بوده‌است. از این‌رو با تمام احترامی که برای نورعلی خان برومند قائلم، به نظر من یک جوانِ چهارده ساله نمی‌توانسته روایتگر استادش، میرزاعبدالله، بوده باشد. نکته دیگر این است که میرزا عبدالله شاگردی داشته به نام اسماعیل قهرمانی که آقای نورعلی خان برومند نوارهای اسماعیل قهرمانی را می‌گیرد و از روی آنها شروع می‌کند به فراگیری ردیف میرزاعبدالله؛ و می‌گوید این ردیف میرزاعبدالله است. در صورتی که نورعلی خان برومند برای روایت ردیفِ میرزاعبدالله دست کم می‌بایست شاگرد وی می‌بوده باشد. به همین دلیل است که این ردیف را من مشکوک می‌دانم و آن را ضبط نکردم و به نظرم می‌رسد که دانشگاه آن را ضبط کرده باشد.».
• «زمانی که صحبت اولیه ساخت آلبوم «نیلوفرانه» را با آقای چاوشی انجام شده بود هادی پیش من آمد و بدون مقدمه گفت اثر موسیقی که می‌خواهی بسازی را زودتر بنویس. من هم شروع کردم بدون اینکه بدانم پرورنده چه منظوری از این حرف داشت بعد از آن دیگرخبری از ایشان نداشتم تا اینکه فهمیدم به آمریکا رفته و درهمان جا هم فوت کرده‌است. یک روز یکی از شاگردان ممتاز پرورنده را دیدم و گفت می دانی چرا استاد گفت نیلوفرانه را بنویس؟ چون می‌دانست که در دل مردم جا می‌گیرد. از همین رو زمانی که دیدم نیلوفرانه ۱ و ۲ جایگاه خاصی بین مردم پیدا کرده و پرورنده هم فوت کرده احساس کردم که باید دین خودم را نسبت به ایشان ادا کنم به همین دلیل بود که آلبوم «صدایم کن» را به هادی پرورنده تقدیم کردم.».
• «زمانی که نیلوفرانه ساخته شد بسیاری از مداحان به دلیل علاقه ای که مردم به قطعات این آلبوم داشتند از ملودی قطعات این آلبوم استفاده می‌کردند و کلام بسیار سبکی هم روی ملودی می‌گذاشتند و در مراسم مختلف می‌خوانند»
• «هرقطعه ای که تا کنون برای امام علی (ع) ساخته شده اغلب در مقام دشتی و با شعری از شهریار بوده‌است اما من این خط را به هم زدم و شعری از عباس شهری انتخاب کردم و به جای دشتی از آواز شوشتری و همایون استفاده کردم تا از فضای سوگوارانه بیرون آید»
• «خیلی دوست داشتم خاطره وزارت فرهنگ و هنر را برای خودم بار دیگر زنده کنم و خوشبختانه تا اندازه ای هم موفق شدم چراکه من هرتجربه ای که کسب کردم در آن دوران بود و نکته بعد اینکه آهنگ‌هایی که درگذشته کار کرده بودم با صدای خواننده‌های دیگر بود من آمدم همان قطعات را براساس وسعت صدای افتخاری بار دیگر تنظیم کردم و ایشان هم خواند درواقع آنچه را که می‌خواستم ازصدای افتخاری بیرون کشیدم.»
• «سه سال از عمر خودم را صرف آهنگسازی آلبوم «رازگشا» با صدای علیرضا افتخاری کردم تا شاید از کلام سست و سخیف برخی از مداحان جلوگیری شود ولی متأسفانه چنین نشد. این در حالی است که قطعات این آلبوم از صدا و سیما پخش نمی‌شود و تنها یکی از قطعات این آلبوم که در شأن مقام حضرت امام رضا (ع) ساخته شده تنها یکبار از صدا و سیما پخش شد و مورد توجه قرار گرفت.».