طلعت بصاری
شاعر و نویسنده ایرانی
طلعت بصاری (۱۹۲۳، بابُل - ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۰) دکترای زبان و ادبیات فارسی، آموزگار، استاد دانشگاه، شاعر، پژوهشگر ادبی ایرانی-آمریکایی بود.[۱][۲]
گفتاوردها
ویرایشسودای تو
من ز سودای تو ای دوست سر از پا نمیشناسم | غرقهٔ عشقم و زان قطره ز دریا نشناسم | |
روی دلجوی تو شد جلوهگه ذات خدایی | من جدا از رخت ای یار خدا را نشناسم | |
مستم از دیدهٔ مخمور تو ای مایهٔ هستی | با نگاه تو دگر ساغر و مینا نشناسم | |
با وجود تو نباشد خبر از هستی خویشم | مهر از ماه و ثری را ز ثریّا نشناسم | |
کهنه شد قصّهٔ مجنون و دلارایی شیرین | من ز فرهاد سمر قصّهٔ لیلا نشناسم | |
نه به استاد مرا هست نیازی نه به دفتر | طلعت دوست شناسم الف از با نشناسم[۱] |
تاوان
اگر مهر آن جان جانان نبودی | مرا مهر تابنده تابان نبودی | |
نبودی اگر او طبیب دل و جان | به درد درون هیچ درمان نبودی | |
به نیروی عشقش ز غم درگذشتم | نبودی اگر او غم به پایان نبودی | |
اگر ماه الفت درخشنده گشتی | به گیتی یکی چشم گریان نبودی | |
وگر درگه او نبودی پناهم | مرا زندگانی به سامان نبودی | |
اگر چشمهٔ عشق تو چوشد ز دلها | به یاد کسی آب حیوان نبودی | |
مرا زندگانی فنا بود طلعت | اگر مهر آن جان جانان نبودی[۲] |
زیانکار کیست
ما را درون خانهٔ دل غیر عشق نیست | پس نیشخند و سرزنش مدعی ز چیست | |
ما نقد جان نثار ره دوست کردهایم | او در حساب سود ده و سیصد و دویست | |
ما را بهشت و کعبه بود خاک راه یار | واجب به طی مرحله و زاد و توش نیست | |
ای برنشسته مست بر اسب ریا و کبر | توسن نگاهدار و دمی گوش ده، بایست | |
تو در پی فریبی و ما محو روی دوست | ای بیخبر به کوی زیانکار کیست به کیست[۲] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. چهارم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۲۳۹۸. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ نوری کوتنایی، نظامالدین. تاریخ ادبیات مازندران. ساری: نشر زهره، زمستان ۱۳۷۸. ۹۷۵. شابک ۹۶۴۵۷۰۴۱۵۴.