شوکت بخارایی
شاعر پارسیگوی تاجیکتبار ایرانی، زادۀ بخارا
محمد بن اسحاق بخارایی مشهور و متخلص به شوکت (؟ - ۱۶۹۵م) شاعر فارسیزبان ایرانی در سدهٔ هفدهم میلادی/یازدهم هجری بود.[۱]
اشعار
ویرایشچنان گریم به درد دل به راه توسن نازت | که خون گردد حنای پایت از چشم رکاب آی | |
ز من پنهان چه میداری از کجا میخورده میآیی؟ | چنان مستی که از رنگ رخت بوی شراب آید[۲] |
- امتحان کردهام این شورهزمین را صدبار/مهر تخمی است که در خاک بنیآدم نیست.
منابع
ویرایش- ↑ نظمی تبریزی، علی. دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. چاپ دوم. تابش، ۱۹۷۶. ۱۶۹.<
- ↑ به نقل از سیروس شمیسا، شاهدبازی در ادبیات فارسی، انتشارات فردوس، ۱۳۸۱.