شوکت بخارایی

شاعر پارسی‌گوی تاجیک‌تبار ایرانی، زادۀ بخارا

محمد بن اسحاق بخارایی مشهور و متخلص به شوکت (؟ - ۱۶۹۵م) شاعر فارسی‌زبان ایرانی در سدهٔ هفدهم میلادی/یازدهم هجری بود.[۱]

اشعار

ویرایش
چنان گریم به درد دل به راه توسن نازت      که خون گردد حنای پایت از چشم رکاب آی
ز من پنهان چه می‌داری از کجا می‌خورده می‌آیی؟      چنان مستی که از رنگ رخت بوی شراب آید[۲]
  • امتحان کرده‌ام این شوره‌زمین را صدبار/مهر تخمی است که در خاک بنی‌آدم نیست.

منابع

ویرایش
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. نظمی تبریزی، علی. دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. چاپ دوم. تابش، ۱۹۷۶. ۱۶۹. <
  2. به نقل از سیروس شمیسا، شاهدبازی در ادبیات فارسی، انتشارات فردوس، ۱۳۸۱.