شهاب تشکری (۲۲ آوریل ۱۹۴۳، آران) آموزگار، شاعر و مترجم ایرانی است.[۱]

گفتاوردها

ویرایش
از دمی مات شد
دارد از شوق به هر سوی نگاه آیینه      به نگاه تو بود چشم به راه آیینه
بر دل ما فکن ای عین عنایت نظری      که به احسان تو بسته‌ست نگاه آیینه
از دلم زنگ گنه پاک کن ای چشمهٔ مهر      بی‌نگاه تو شود نامهٔ سیاه آیینه
خاک پاک دل ما معدن صدق است و صفا      گاه ساغر شود این شیشه و گاه آیینه
بس گدایی ز دل مهر خموشی گویاست      هست بر صحّت این گفته گواه آیینه
شاه اقلیم صفا طاقت یک آه نداشت      از دمی مات شد از همّت آه آیینه[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. سوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۲۰۶۷. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.