شهاب تشکری
شهاب تشکری (۲۲ آوریل ۱۹۴۳، آران) آموزگار، شاعر و مترجم ایرانی است.[۱]
گفتاوردها
ویرایشدارد از شوق به هر سوی نگاه آیینه | به نگاه تو بود چشم به راه آیینه | |
بر دل ما فکن ای عین عنایت نظری | که به احسان تو بستهست نگاه آیینه | |
از دلم زنگ گنه پاک کن ای چشمهٔ مهر | بینگاه تو شود نامهٔ سیاه آیینه | |
خاک پاک دل ما معدن صدق است و صفا | گاه ساغر شود این شیشه و گاه آیینه | |
بس گدایی ز دل مهر خموشی گویاست | هست بر صحّت این گفته گواه آیینه | |
شاه اقلیم صفا طاقت یک آه نداشت | از دمی مات شد از همّت آه آیینه[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. سوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۲۰۶۷. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.