سید محمدرضا خاتمی

سیاست‌مدار ایرانی

سید محمدرضا خاتمی (۱۳۳۸ / ۱۹۵۹) سیاستمدار اصلاح طلب ایرانی، پزشک ودبیر کل سابق جبهه مشارکت.

گفتاوردها

ویرایش
  • «در میان همه کارهای ارزشمند پزشکی، پیوند اعضا ارزش دیگری دارد در حقیقت پیوند به معنای زندگی دوباره دادن به بیماری است که از همه جا قطع امید کرده است.»[۱]
  • «متأسفانه آمار تصادفات و مرگ مغزی در کشور بالاست و این فرصتی برای بیماران نیازمند پیوند است لذا چنانچه امکانات بیشتری را به این امر اختصاص دهیم می‌توانیم آمار پیوند و نجات بیماران را افزایش دهیم و امیدواریم باهمت مسئولان که بی‌وقفه تلاش می‌کنند تا امکان پیوند از جسد را گسترش دهند؛ در این امر هم در منطقه پیشگام باشیم.»[۲]
  • «اهدا عضو از جسد برای خانواده سخت است خودم هم تجربه عینی در این زمینه داشتم ولی همین تصمیم سخت نشان می‌دهد کسانی که این کار را عملی می‌کنند چه روح‌های بلندی دارند و به زندگی با مفهوم دیگری نگاه می‌کنند.»[۳]
  • «با توجه به ارتباطی که با خانواده‌های اهداکننده عضو دارم به نظر می‌رسد که بعد از این تصمیم دشوار، به لحاظ معنوی و روحی ارتقاء پیدا می‌کنند و در روابط اجتماعی و خانوادگی‌شان تغییرات مثبتی ایجاد می‌شود که قابل‌مقایسه با قبل از اهدای عضو عزیزشان نبوده است.»[۴]
  • «در کشورمان با مفهوم شهید آشنا هستیم شاید ارزش خانواده‌هایی که رضایت به اهدا عضو عزیزشان می‌دهند باارزش خانواده‌هایی که شهید داده‌اند یکسان باشد همان‌طور که آن‌ها روحیات بلند و والایی دارند خانواده‌های این عزیزان هم دارای همان روحیات و خصایص هستند که حتماً توشه این دنیا و آن دنیایی خود و عزیزی می‌شود که عضوش را اهدا کرده است.»[۵]
  • «مخالف اهدای عضو از زنده هستم برای اینکه اهدای عضو از دهنده زنده به قصد تجارت است و بسیار انگشت‌شمارند کسانی که به خاطر نوع‌دوستی اهدای عضو می‌کنند و اگر قرار باشد اهدا کنند برای خانواده خودشان است که البته این کار پسندیده‌ای است. اما اکثر افرادی که اهدای عضو می‌کنند به دلیل نیازهای مادی است و ما شاهد ناهنجاری‌هایی در این زمینه هستیم لذا چنانچه امکان پیوند از جسد را گسترش دهیم هیچ کمبودی در این زمینه نخواهیم داشت و امیدواریم مسئولان کاری کنند که هیچ انسان زنده‌ای نیاز به اهدا عضو نداشته باشد.»[۶]
  • «حقوق بشر امروز یک مسئله خارجی نیست. به خاطر گسترش ارتباطات حقوق بشر با هر تفسیری یک خواسته داخلی است، حقوق بشر که فقط یک مسئله سیاسی نیست. وقتی مردم در مسکن، معیشت، آموزش و بهداشت مشکل دارند و دچار کمبود هستند، این مطالبات و خواسته‌ها را صریح می‌گویند. برای این خواسته‌ها سازمان تشکیل می‌دهند و کار می‌کنند. مشکل ما در حقوق بشر قانون و نوشته نیست، مگر سندی بالاتر از قانون اساسی داریم؟ مگر در این سند صریح‌تر از فصل سوم که حقوق ملت را برشمرده، چیزی می‌توان گفت؟»[۷]
  • «در تاریخ ایران نه‌تنها هیچ‌گاه از احزاب حمایتی صورت نگرفته بلکه فعالان حزبی در بیشتر اوقات موردتحقیر، تعقیب و مشکلات شخصی شده‌اند. این در حالی است که وجود قوانین دست‌وپاگیر نیز به نوبه خود گرفتاری‌های فراوانی را برای احزاب ایجاد کرده است.»[۸]
  • «از ابتدا تاکنون هیچ‌گونه تشویقی برای گرایش مردم به سمت احزاب نبوده است. این در شرایطی است که هیچ رئیس‌جمهوری نیز نه‌تنها عضویت خود در احزاب را افتخار ندانسته بلکه آنها به‌صراحت اعلام کرده‌اند که عضو هیچ حزب یا گروهی نبوده و از هیچ تشکلی حمایت نمی‌کنند. آیا چنین رویکردی پیامی غیر از این را مخابره می‌کند که حزب چیز خوبی نیست و تحزب‌گرایی فرایندی باطل و زائد است؟»[۹]
  • «حزب در حقیقت سخنگوی بخشی از طرز تفکر جامعه است. مسئولان حزبی نمی‌توانند در برابر مشکلات، دغدغه‌ها و احزاب کشور سکوت اختیار کنند، چراکه یکی از لوازم موفقیت در انتخابات نشان‌دادن پویایی و توانمندی تسهیلاتی در بخش‌های مختلف است.»[۱۰]
  • [اصلاحات هنوز زنده است؟ در این انتخابات جواب می‌دهد؟] «به نظر من تنها راه اصلاحات هست. اصلاحات انقلاب نیست. زیر و رو نمی‌کند. تدریجی است. خشونت در آن جایگاهی ندارد. راه دیگری وجود ندارد. اگر کسی ایده دیگری دارد، بیاید و بگوید. تندروی در هر جریانی موجب پیشرفت جامعه ایرانی نمی‌شود. تکیه بر اصول اصلاحات مورد تأکید است؛ بنابراین پاسخم آری است. اصلاحات بدون شک جواب می‌دهد.»
    • ۷ مه ۲۰۱۷/ ۱۷ اردیبشهت ۱۳۹۶[۱۱]
  • «پاسخ ما به کسانی که می‌گویند رأی نمی‌دهیم این است که شاید با رأی‌دادن به تمام خواسته‌هایمان نرسیم؛ اما با رأی‌ندادن در مسیر سرنوشت دیگری قرار خواهیم گرفت.»
  • «انتخابات در کشور ما انتخاب یک فرد نیست؛ بلکه انتخاب یک راه است.»
    • ۱۳ مه ۲۰۱۷/ ۲۳ اردیبشهت ۱۳۹۶؛ در گردهمایی حزب اتحاد ملت استان آذربایجان شرقی [۱۲]
  • «مردم ما کلاً اصلاح‌طلب هستند، از انقلاب مشروطیت گرفته تا ملی شدن صنعت نفت مردم نشان دادند که جان و دلشان با اصلاح‌طلبی آمیخته و نسل به نسل منتقل شده است. اصلاح‌طلبی در سال ۷۶ از لحاظ سیاسی با روشن شدن آرمان‌ها و خط مشی‌هایی یک چهره مشخص به خود گرفت، در حقیقت به یک برنامه عملیاتی برای اداره کشور تبدیل شد. سال ۷۶ تحول عظیمی در سطح دولت‌داری در جامعه ایران ایجاد کرد.»
  • «اساس اصلاح‌طلبی به رسمیت شناختن مخالف است. شعار ما زنده باد مخالف من است. ما نه مرگ می‌خواهیم و نه حذف این را هم در عمل نشان داده‌ایم و باز هم نشان خواهیم داد.»
  • «وقتی ما مردم را قبول داریم باید مطالبات آنها را نیز قبول داشته باشیم. [...] مردم می‌گویند ما می‌آییم، رای می‌دهیم، نظام را تقویت می‌کنیم اما وقتی به مطالبات ما توجه نمی‌شود چه انگیزه‌ای باید داشته باشیم تا همبستگی خود را حفظ کنیم.»
    • ۱۳ مه ۲۰۱۷/ ۲۳ اردیبشهت ۱۳۹۶؛ در گفت‌و‌گوی تفضیلی با ایلنا [۱۳]

وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش