سید صدرالدین بلاغی
شاعر ایرانی
سید صدرالدین بلاغی همچنین شهرتیافته به صدر بلاغی (۱۹۱۱، نائین - ۲۱ آوریل ۱۹۹۴، تهران) پژوهشگر حکمت و فلسفه، آموزگار و مدرس حوزوی، کنشگر دینی-سیاسی، مترجم و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایشچون قامتت نروید سروی به سرزمینی | دوران دگر نزاید همچون تو نازنینی | |
پروانهوار گشتم در هر چمن و لیکن | چون عارضت ندیدم از لطف یاسمینی | |
چون دست سیمفامت کز آستین برآید | هرگز برون نیاید دستی ز آستینی | |
روزی که دست تقدیر تصور کرد رویت | بر چیرهدستی خود، خوش گفت آفرینی | |
زیبندهٔ ستایش آن آفریدگاریست | کآرَد چنین دلاویز نقشی ز ماء و طینی[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۵۴۴. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.