سید احمد اعتماد الاسلام
نامش سید احمد معروف به اعتماد الاسلام و از نوادگان میرزا جلال الدین محمد حکیم جنابدی (طبیب شاه اسماعیل صفوی) است
کتاب مجموعه اشعار سید احمد اعتماد الاسلام با نام «منتخب اشعار اعتماد»[۱] در سال ۱۳۳۵ به همت فرزند ایشان سید جلال الدین نبی پور به چاپ رسید که چند نسخه از این کتاب در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است. وی تحصیلات خود را در زمینه فقه، اصول معانی، حکمت، فلسفه در محضر اساتید بنام زمان خود به اتمام رسانده است. او در سال ۱۳۴۲ قمری در مشهد درگذشت.
گفتاوردها
ویرایش- دکتر سید ضیاء الدین سجادی استاد دانشگاه تهران در مورد وی در مقدمه این کتاب چنین نوشته‌اند: من او را از روی آثارش شناختم و و دانستم مردی بوده طالب علم و اهل فضل و صاحب ذوق و متدین و با همه دیانت و تقوی، مردی روشندل و تجدد خواه و به همه آداب دین‌داری عمل می‌کرده است. در انواع شعر طبع آزمایی و در غزل و قصیده و رباعی وارد شده است. اعتماد الاسلام علاوه بر اشعار فراوان لطیف و شورانگیز، آثاری هم به نثر دارد که بعضی از آنها به زبان تازی است و برخی نیز در موضوعات علمی و ادبی و همچنین نامه به اشخاص و بزرگان است. در همین آثار منثور نامه‌ای سراپا بدون نقطه یا به کلی فارسی نگاشته اند.
- همچنین تقی بینش محقق ادبیات در مقدمه کتاب در مورد سید احمد اعتماد الاسلام آورده است: در این کتاب اشعاری را میخوانید که شعله محبت در آن ها زبانه می کشد و یک روح ساس و متشنج در خلال آنها تجلی است. اشعار اعتماد از صنعت لبریز است، در میان چهارده هزار بیت شعری که از او باقی مانده کمتر بیتی می توان یافت که از صنایع بدیع التزام و تجنیس و الفاظ ثقیل و معنون و لغات شاد خالی باشد و گاه بقدری صنعت زیاد می شود که خواننده را به اعجاب وا می دارد.