سلامت‌بانی در ایران
سلامت‌بانی در ایران: بهداشت، درمان و موارد وابسته.
گفتاوردها
ویرایش- «رسیدگی‌نکردن به بیماران، کمبودهای موجود در فضاهای بهداشتی از وسیله تا دارو و بی‌تجربه‌بودن کادر خدماتی، دیرآمدن و زودرفتن دکترها، بی‌احترامی رایج در بسیاری مواقع، عدم جواب‌دادن به سؤالات بیمار و همراه، لحن‌های توهین‌آمیز و طلبکارانه حتی از سوی پایین‌ترین افراد کادر خدماتی نسبت به مراجعه‌کنندگان، تنها اندکی از مشکلات رایج در بیمارستان‌های خصوصی است. منظور بیمارستان‌های دولتی نیست، منظور همان بیمارستان‌های درجه اولی است که برای حضور هر شب در اتاق خصوصی، مبلغی بیشتر از یک میلیون باید پرداخت کرد. همان بیمارستان‌هایی که وقتی جلسات هیئت‌مدیره آن برگزار می‌شود و پزشکان خوش‌پوش از اتاق‌ها خارج می‌شوند ناگهان یاد فیلم‌های هالیوودی و سرمایه‌گذاران شرکت‌های مهم جهان می‌افتید.»
- گیسو فغفوری[۱]
- «به لطف ستاره و درجه بیمارستان‌هاست که درآمد آنها افزایش می‌یابد و به لطف آشنایی‌هاست که احتمالاً شکایت‌ها در دفترهای مختلف بایگانی می‌شود. توانایی و دانش پزشکان و متخصصان سبب می‌شود تا بیمار و همراه بیمار هر سختی و کمبودی را تحمل کند تا بتواند از دانش آنان برخوردار شود، پزشکان متخصصی که برای هربار حضور بر بالین بیمار بستری‌شده بین ۱۷۱ تا ۲۱۰ هزار تومان در قبال پنج دقیقه دریافت می‌کنند و بقیه ۲۳ ساعت و ۵۵ دقیقه، بیمار و همراهانش با کمک‌بهیاران در ارتباط هستند. کمک‌بهیارانی که به لطف آموزش حداقلی، توانسته‌اند به بیمارستان‌ها راه پیدا کنند.»
- گیسو فغفوری[۲]
- «بیمار و همراه بیمار وقتی از وضعیت ناراحت می‌شوند و می‌بینند پولی که از آنها گرفته می‌شود در قبال خدماتی که به آنان داده می‌شود، قابل مقایسه نیست، اول آرزو می‌کنند که کاش پرسنل نیز اندازه دانش و تجربه پزشک متخصص، در حوزه فعالیت و شغل خود دانش و تجربه داشته باشند و وقتی که لحظاتی کم می‌آورد و با ناراحتی می‌خواهد اقدامی بکند با تابلوی دیگری مواجه می‌شود که هر مسئولی آن را بالای سر خود قرار داده است؛ همان تابلویی که ماده قانونی را در بر گرفته است: «دشنام و صدای بلند و توهین به کارمند در حال انجام وظیفه مجازات و پیگرد قانونی دارد.»
- گیسو فغفوری[۳]